həmbab
[fars.] прил. рах. 1. сад-садав кьур, кутугай, тай; 2. пер. кӀаниди.
f. bir-birinə uyğun gələn; həmtay
sif. [fars.] dan. Bir-birinə uyğun, münasib, bab. // məc. Sevgili, məhbubə. Könlümün sevdiyi gözəl həmbabı; Zülfləri bənd edib on dörd kitabı