прил. 1. къен авачир, къен буш; хвех авачир, пичӀи (мес. кӀеребич); 2. астӀар квачир, астӀар авачир.
прил. 1. пустой (ничем не заполненный) 2. без подкладки
sif. İçi olmayan, içi boş; ləpəsiz. İçsiz fındıq. // İçi, astarı olmayan. İçsiz çul