İTİGÖZLÜ
прил. см. itigöz
sif. 1. Gözü iti, tez görən, ən incə şeyi görən. İtigözlü adam. – Onu, o itigözlü, girdə və gülərüzlü müəllimi kim tanımır, kim əzizləmir? Mir Cəlal
Полностью »прил. 2. вилер хци, хци вилер авай, вилериз лап хъсанз аквадай; 2. пер. аюх, гьассас, дикъетлу.
Полностью »İTİGÖZLÜ – FƏRSİZ Onu, o itigözlü, girdə və gülərüzlü müəllimi kim tanımır, kim əzizləmir? (Mir Cəlal); Fərsiz qoyunu qurd yeyər (Ata
Полностью »