sif. [fars. kəm və ər. şüur] Şüuru az, şüursuz, dərrakəsiz. Olmayıram mən qəyur dərdə nişan olmağa; Mən oluram kəmşüur, sahibi-şan olmağa
прил. малосознательный, несмышленый
kəmşüur bax şüursuz 1
f. və ə. şüursuz, anlamaz, qanmaz