KARBİD

хим. тех.
1. сущ. карбид (соединение металла с углеродом). Metalaoxşar karbidlər металлоподобные карбиды, ikinci karbid вторичный карбид
II
прил. карбидный. Karbid fazası analizi карбидный фазовый анализ, karbid lampası карбидная лампа
KARATLIQ
KARBOHİDRAT
OBASTAN VİKİ
Silisium karbidi
Karborund — süni silisium karbidi (SiC). Tərkibinə görə meteoritlərdəki muassanitə müvafiqdir. Kristalları rəngsiz, almaz parıltılı. İki modifikasiyada olur: 20000 C-yə qədər sabit olan kubik və daha yüksək temperaturda sabit olan heksaqonal. Sərtliyi 9,5, ərimə temperaturu 28300 C. Döyülmüş kvars və neft qazı koksundan və ya antrasitdən alınır. Qiymətli abrazivdir. Geologiya terminlərinin izahlı lüğəti. Bakı: Nafta-Press, 2006.

Значение слова в других словарях