kratzen vt 1. qaşımaq; (mit dem Nagel) dırnaqlamaq; 2. (schrammen) cızmaq, qazımaq; vi qaşınmaq, ayışmaq; mir kratzt der Hals boğazım qaşınır (gicişir); vr sich ~ qaşınmaq, ayışmaq; sich am Kinn ~ çənəsini qaşımaq