kränken

vt 1. kədərləndirmək, incitmək, xatirinə (xətrinə) dəymək, sinsitmək; fig. (ürəyini) dağlamaq;2. (beleidigen) alçatlmaq, təhqir etmək, xatirini sındırmaq; sich gekränkt fühlen özünü təhqir edilmiş hiss etmək
kränkeln
kränklich