kərənti
kərənti
1. Buna dəryaz da deyirlər (alınma sözdür), ot çalmaq üçün alətdir. Gərmək feili ilə qohumdur. Sözün əsli gəzinti, çöküntü qəlibi üzrə yaranmış gərin
Полностью »сущ. коса (сельскохозяйственное орудие в виде узкого изогнутого лезвия, насаженного на длинную рукоятку)
Полностью »(Culfa, Çənbərək, Gədəbəy, Gəncə, Goranboy, Qazax, Naxçıvan, Ordubad, Salyan, Şəmkir, Şərur, Tovuz) bax kələntə
Полностью »bax dəryaz. …Merac yenə də kərəntini götürüb ot çalmağa başladı. Ə.Vəliyev. [Şamxal] kərəntini çiyninə alıb, pəncərəsi Kürə baxan evlərinin qənşərində
Полностью »