сухой; вяленый : кьурай балугъ - вяленая рыба; кьурай кӀарас - сухое дерево;кьурай емишар - сухие фрукты, сухофрукты; кьурай як - вяленое мясо
сухость.
(-из, -на, -а) - 1. сушить, вялить (кого-что-л.). 2. (перен.) осушать, выпивать содержимое. 3. (перен
звукоподражание клокотанию, бульканью воды : кьуркьур авун - клокотать, булькать.
свинец : кьуркьушумдин - свинцовый; кьуркьушумдин гуьлле - свинцовая пуля.
(разг.) : кьуртӀ авун - присваивать себе чужое.
см. кьуьртӀуь.
1. сухой : кьуру хьун - становиться сухим. 2. (перен.) пустой, никчёмный, беспочвенный : кьуру гафар - пустые разговоры, слова, болтовня; кьуру гьуьже
(нареч.) - сухо; всухомятку.
см. кьурудаказ.
повел. ф. от кьурун.
(бот.) - анабазис безлистный (многолетнее растение, полукустарник высотой 30-70 см).
(-аз, -ана, кьурукь) - 1. сохнуть : и тар кьурана - это дерево засохло. 2. (перен.)жаждать (чего-л.) : ам цихъ кьуразва - он сильно хочет пить
грязь : кьурушдин - грязевой; кьурушда акӀун - застревать в грязи.
[тюрк, диал., уст.] - см. юкьварар 1.
[тюрк, диал., уст.] - см. юкьварар 2.
1. деревянная лопата. 2. весло.
(диал.) - солод.
(-уни, -уна, -ар) - 1. ступица. 2. ступка крупорушки.
Ӏ - куш; выгода; доход : кьуш квай кар - выгодное дело; кьуш хкатун - иметь выгоду;вири кьуш хкудун (перен
1. шлея. 2. подхвостник, пахва.
см. кьушун.
войско, армия : кьушундин - войсковой; пияда кьушун / ях кьушун - пехота;балкӀанрал алай кьушун - конница; гьакьунал кьунвай кьушун - наёмные войска;
пашня, пахота, вспашка : гатфар кьуьгъвер - пар; даяз кьуьгъвер - неглубокая пахота; зулун кьуьгъвер - зябь; кьуьгъвер авун / кьуьгъверар авун / кьуьг
ёж : кьуьгъуьрдин - ежовый.
(хъуьтӀуь, хъуьтӀе, хъуьтӀер) - зима : хъуьтӀуьн - зимний; хъуьтӀуьн къар - зимние дни; кӀеви кьуьд - суровая зима; хъуьтуьл кьуьд - тёплая, умеренная
(нареч.) - в течение целой зимы.
старец; старина (разг.) (о человеке).
старый : кьуьзуь кас - старый человек, старец, старик; кьуьзуь къужаяр - дряхлые старики; балкӀан це лугьуз жегьилди, руш це лугьуз кьуьзуьди къведа (
старость : кьуьзуьвал авун - проявлять признаки старости.
(нареч.) - по-стариковски.
старик; старина (разг.).
(-уьни, -уьна, -ер) - вилы : векьериз кьуьк ягъун - ворошить сено вилами.
(-уь, -е, -ер) - 1. (анат.) стопа, ступня : кьуьл гун - топтать (кого-что-л.); кьуьл илисун— а) нажимать ногой; б) (перен
(-из, -на, куьл ая) - см. кьуьл 3. (кьуьл авун).
(-уь, -е, -ер) - 1. локоть : кьуьнтен - локтевой; хилер кьуьнтехъ кьван къакъажун— засучить рукава до локтей; кьуьнт ягъун - облокачиваться (на что-л
(-уь, -е, -ер) - лавка : нисид цел кьуьнцӀел ала - бурдюк с сыром на лавке.
побуждение птиц высиживать яйца : кьуьртӀуь верч - наседка, квочка; верч кьуьртӀуь хьанва - курица готова высиживать яйца; ам кьуьртӀуь верч хьтинди я
проделка, трюк, фокус.
фокусник, затейник.
см. кьветхверар.
местн. п. от кьвех.
мн. ч. от кьвех.
(хъуьчӀуь, хъуьчӀе, хъуьчӀер) - 1. подмышка : хъуьчӀуьк кьун - держать под мышкой;хъуьчӀуькай кьун - брать под руку
см. къумрал.
Ӏ - см. кьун. ӀӀ - см. акьун.
см. кьекьел.
наковальня.
(-у/-ра/-ди, -а/-ра/-да, -ар) - 1. шелкопряд. 2. шёлк-сырец. 3. шелковичный кокон : кӀазун гъуьлягъ - шелковичный червь, гусеница; кӀазун гъалар - нит
(ккӀа, ккӀа, ккӀар) - переулок; закоулок; тупик.