1. var, vardır (bir şeyin yanında, arxasında: bir şeyə bürünmüş, taxılmış halda və s.); хъуьтӀуьхъ гатфарни гала
(-из, -на, -а) f. vulq. 1. nəcis (peyin) ifraz etmək; 2. kob. məc. bərk qorxmaq.
1. bir yerdə, birlikdə, birgə, bərabər, qarışıq; 2. ilə, -la, -lə; чӀехидахъ галаз – чӀехи, гъвечӀидахъ галаз – гъвечӀи
zərf dalbadal, ardıcıl, bir-birinin ardınca; arası kəsilmədən, fasiləsiz.
1. -lı, -li, -lu, -lü; кӀел галай хеб quzulu qoyun; 2. cümlədə xəbər şəklində: idi; var idi; адахъ ахвар галай onu yuxu basmışdı; * галай югъ birigün,
1. zərf ardıcıllıqla, ardıcıl surətdə; 2. is. ardıcıllıq, ardıcıl olma.
…sarı, …doğru, … tərəfə, tərəf; ам дагъ галайвал фена o, dağa tərəf getdi.
галайвал авун f. 1. qulluq etmək, qayğısına qalmaq, xidmət etmək, baxmaq, qeydinə qalmaq; 2. becərmək, yetişdirmək; 3
astr. Qalaktika (bütün ulduzlar sistemi).
(hələ də) var, (hələ də) qalıb, (hələ də) durur; bax гала.
ахвар галамаз къарагъун yuxudan kal (doymamış halda) durmaq; хвар чӀурай тай галамачиз хтана madyan örüşdən daysız qayıtdı
bax галаз-галаз.
(-из, -на, галамукь) f. qalmaq; къулухъ галамукьун geridə qalmaq, dalda qalmaq.
хьун bax галатун.
(-из, -на, -а) f. 1. yormaq, əldən salmaq, üzmək; 2. məc. təngə gətirmək, bezdirmək; bax галудун¹.
(-из, -на, галат) f. 1. yorulmaq, əldən düşmək; yorğun düşmək, yorğun olmaq, yorğunlaşmaq; 2. məc. təngə gəlmək, bezmək, usanmaq; 3
(-из, -на, галат) f. 1. qopmaq, üzülmək, ayrılmaq, ayrılıb düşmək; перемдин хел галатна köynəyin qolu qopdu; 2
(-из, -на) f. 1. qarnı işləmək, ishal olmaq; 2. kob. məc. bərk qorxmaq.
“гала” ziddi; нажахдик тум галач balta sapsızdır; зун ви са кӀус фахъ галач sənin bir tikə çörəyinə qalmamışam
“галаз” ziddi; кваса чуру къачуз фена, спелар галачиз хтана. Ata. sözü kosa getdi saqqal gətirməyə, bığı da qoydu gəldi; аял галачиз ша uşaqsız gəl; *
“галай” ziddi; 1. -sız, -siz, -suz, -süz; хилер галачир перем qolsuz köynək; дувул галачир köksüz; 2
bax галач.
(-ди, -да, -ар) 1. salxım (üzümə aid deyil); мертерин галгам zərinc (zirişk) salxımı; 2. bağlı, dəstə (açar və s
1. qalereya; 2. məc. sıra, cərgə, silsilə.
qalifə (yuxarısı gen, aşağısı dar hərbi şalvar).
tərə növü.
pəltək, kəkə, kəkov (adam).
(-из, -ана, -укӀ) f. 1. ilişmək; 2. məc. ləngimək, gecikmək, ilişmək (getdiyi yerdə); 3. dolaşmaq, çaşmaq, karıxmaq; мез галкӀун dili dolaşmaq, dili t
(-из, -на, -а) f. 1. ilişdirmək, taxmaq; 2. bitişdirmək, yapışdırmaq, calamaq; луьгьуьмдал галкӀурун lehimlə bitişdirmək; 3
qalstuk.
хьун f. 1. çalxalanmaq, atılıb düşmək, silkələnmək, yırğalanmaq; 2. səndələmək, səldirləmək, valaylamaq, valay vurmaq; 3
(-из, -на, -а) f. tolazlamaq, fırlatmaq, atmaq, tullamaq.
(-из, -на, галтад) f. 1. çalxamaq, çalxalamaq, silkələmək; дарман авай шуьше галтад dərman şüşəsini çalxala; яд галтадун a) (su ilə) yaxalamaq, yumaq;
(-из, -на, галтуг) f. 1. qovmaq, qovlamaq; dalınca qaçmaq (yüyürmək); къуьрехъ галтугун dovşanı qovmaq; 2
1. qaç-qov, qaçaqaç, qaçışma, yüyürüşmə; vurnuxma, ora-bura qaçma; 2. bir-birini təqib (etmə), izləmə
1. buxov; 2. məc. qandal, maneə; галтӀам ягъун a) buxovlamaq (atı); b) məc. qandallamaq, əl-qolunu bağlamaq, azadlığını əlindən almaq, əl-qol açmağa q
(-из, -на, галугъ) bax галудун².
(-из, -на, галуд) 1. yormaq, əldən salmaq, taqətdən salmaq, üzmək; 2. məc. təngə gətirmək, bezdirmək
(-из, -на, галуд) f. 1. ayırmaq, aralamaq, uzaqlaşdırmaq; аял хурудихъай галудун uşağı döşdən ayırmaq; 2
(-из, -на, -а) f. 1. dəydirmək, toqquşdurmaq, bir-birinə toxundurmaq, bir-birinə vurmaq; 2. dəydirmək, sərrast vurmaq, düz vurmaq (nişanı); 3
(-из, -на, галукь) f. 1. dəymək, toxunmaq; 2. məc. dəymək, toxunmaq, pis təsir etmək; хатурдихъ галукьун xətrinə dəymək, könlünü qırmaq; 3
bax гелячӀун.
(-из, -на, галчук) f. 1. bürümək; 2. bürünmək, örtünmək; кавал галчукун kürkə bürünmək.
хьун f. 1. sürünmək, sürüklənmək; 2. məc. sürünmək, zəhmət və məşəqqət içində yaşamaq, acınacaqlı həyat keçirmək
zərf sürüyə-sürüyə, çəkə-çəkə, darta-darta; галчӀуриз-галчӀуриз тухун sürüyə-sürüyə aparmaq.
(-из, -на, -а) f. 1. sürükləmək; sürümək, zorla çəkib aparmaq; 2. məc. uzatmaq, yubatmaq, ləngitmək, süründürmək (işi); * пад галчӀурун yanını çəkmək,
(-уни, -уна, -ар) 1. xalça, xalı; гам хурун xalça toxumaq; 2. гамарин c. “гам” söz. sif.; гамарин артель xalça arteli
qamak (torlu asma yataq).
(-ди, -да, -ар) 1. camış, gomuş; кал гамиш dişi camış; 2. гамишдин camış -u [-ü]; гамишдин нек camış südü
camışçı.