f. bax гум (гум авун).
(гуз, гана, це) f. 1. müxt. mən.: vermək; рехъ гун yol vermək; хабар гун xəbər vermək; гаф гун söz vermək; акьул гун ağıl vermək; 2
1. alqı-satqı, alver, ticarət; 2. dan. alışıb-verişmək, öz aralarında kəsdirmək, qət etmək, qərara almaq, sözləşmək
(-ди, -да, -ар) 1. günah; suç. təqsir; гунагь авун günah eləmək (işləmək), günaha batmaq; гунагьдилай гъил къачун günahından (təqsirindən) keçmək, gün
dan. qadın saç forması.
(-уни, -уна, -ар) küng, saxsı boru (su kəməri və ya kanalizasiya üçün).
(-уни, -уна, -ар) qılınc, diş; xillə; къабандин гунг qaban qılıncı (dişi).
su kəməri (saxsı borulardan çəkilmiş).
bax гедев.
1. bax цикӀен; 2. bax кунз.
гунзар югъ bayram axşamı, ərəfə; bax тӀунутӀар.
1. mif. yağış allahı; 2. oyun adı.
“гун” dan f.is. bax гун; гаф гунуг söz vermə, vəd etmə; * гунугин падеж qram. yönlük hal.
1. vergi, qeyri-adi istedad, qabiliyyət; 2. hədiyyə, bəxşiş, peşkəş; 3. bax гнуг.
təql. birdən (səslə) alışan qaz, soba səsi.
təql. gup-gup, ürək döyüntüsünün səsi; рикӀи гуп-гуп авун a) ürəyi guppagup döyünmək; b) məc. ürəyi tıp-tıp döyünmək, ürəyi bərk döyünmək, çırpınmaq (
təql. gur-gur səsi; uğultu, guvultu, gurultu; гур-гур авун bax гургурун; гур-гур ацалдна кун gur-gur (gurhagur) yanmaq (alışaraq, şiddətlə yanan ocaq
(-и, -а, -ар) pilləkən; nərdivan; къванцин гурар daş pilləkən; муьжуьд кӀарцӀин гурар səkkiz pilləli nərdivan (pilləkən)
gorbagor; * гурбагур авун gorbagor etmək (ölmüş bir adamı rüsvay etmək, təhqir etmək, dalınca söymək); гурбагур хьун gorbagor olmaq, ölmək, gəbərmək (
bax гирве.
alov; гурва акатун alovlanmaq, alışmaq, yanmaq.
(-аз, -уна, гураг) dial. bax ругун².
(-ди, -да, -ар) 1. burulğan, girdab; гургурар авай вацӀ burulğanlı çay; 2. məc. ağır (qorxulu) hal, həyatın keşməkeşi, çıxılmaz vəziyyət; 3
dial. bax ругур, ргай.
(-из, -на, -а) f. uğuldamaq, guruldamaq.
dial. 1. yumru, girdə; dairəvi; 2. dan. sıfır.
(-ди, -да, -ар) baca; * гурмагъдин гум атӀун bax гум (гум атӀун).
bax гуп.
zərf birdən, yüngül partlayışa bənzər boğuq bir səslə; гурпна цӀай кьун birdən (səslə) alışmaq (soba)
(-ди, -да, -ар) 1. küçük; гурцӀулдикай жедайди кицӀ я. Ata. sözü küçük hürə-hürə köpək olar; bax курцӀул; 2
bax фицакь.
bax фицакьра.
bax фицакьран.
qusar (macar forması geyinən süvari əsgər ya zabit).
(-аз, -уна, гутур) 1. çox yaxın tikmək, bitişik (yapışıq) tikmək; tikib əlavə etmək (tikinti haqqında); 2
(-аз, -уна, -ур) 1. “гутун”-un təkr. tərzi; 2. tikib əlavə etmək (tikinti haqqında).
гуч хьун f. 1. ağır müsibət, bədbəxtlik, fəlakət üz vermək, yazıq olmaq; 2. məc. beli sınmaq (qırılmaq); yasa batmaq, qəmə batmaq; * я гуч тахьайди! a
guya, sanki, elə bil (ki).
“гуьн”-ün əmr forması; bax гуьн.
ard, ardı, davamı, dalı.
zərf dalda, geridə, arxada; гуьгъуьна амукьун geri(də) qalmaq, dalda qalmaq, arxada qalmaq; гуьгъуьна тун geri(də) qoymaq, dalda buraxmaq, ötüb keçmək
zərf ardınca, dalınca, arxasınca, izincə.
zərf 1. sonra, sonradan, nəticədə, axırda; sonradan-sonraya; 2. arxadan, daldan, dal tərəfdən.
zərf 1. ardınca, dalısınca, arxasınca; izincə; izləyərək, təqib edərək; 2. dalınca, bilavasitə sonra, ardınca, ara vermədən