(-ди, -да, -яр) 1. hiylə, fənd, biclik, kələk, fırıldaq, məkr; табни гьилле эхир дуьздал акъатда. Ata
(гьида, гьида, гьибур) 1. əvəz. kim; ам гьим тир? o, kim idi?; 2. hansı (ayırıcı, müəyyənləşdirici sual kimi işlənir); 3
əvəz. harada? hansı yerdə? hayanda?; * гьина ятӀани haradasa, hansı yerdəsə, hayandasa, naməlum yerdə, qeyri-müəyyən yerdə
1. hanı; haradadır?; 2. dan. bir şeyin hələ vaxtı çatmadığını, tezliklə olmayacağını, müddətcə uzun çəkəcəyini bildirir; гьеле гьинава-а! (bu) hələ ha
hara, hansı yer; hayan, hansı tərəf, hansı səmt; ви гьинаг тӀазва? sənin haran ağrıyır?; инаг гьинаг я? bura haradır?
əvəz. haradan? hansı yerdən? hayandan? hansı tərəfdən; * гьинай ятӀани haradansa, hansı yerdənsə, hayandansa (naməlum tərəfdən); зун гьинай, вун гьина
əvəz. 1. harada? hansı yerdə?; 2. hara?, hansı yerə?
əvəz. haraya? hansı yerə? hara?
əvəz. hansı tərəfə? hansı səmtə? hayana?
əvəz. hansı tərəfdən? hansı səmtdən, hayandan?
1. kişnəmə, kişnərti; 2. hırıltı; гьиргьир авун bax гьиргьирун.
(-из, -на, -а) f. 1. kişnəmək, kişnərti səsi çıxarmaq; 2. hırıldamaq, şit-şit, boş-boş, mənasızca gülmək
qəd. şöhrətli, məşhur, tanınmış.
şöhrət, məşhurluq, ad-san.
(-еди, -еда, -ер) 1. his; лампадин гьис lampanın hisi (kerosin lampası haqqında); 2. his, qurum, duda; гьиседи кьун his bağlamaq, hisdən qaralmaq, his
(-ди, -да, -ар) 1. hesab, say, miqdar; hesablama, hesab etmə, sayma; гьисаб кьун saymaq, hesablamaq; 2
(-из, -на, гьисаб/-а) f. 1. saymaq; къадал кьван гьисабун iyirmiyə kimi saymaq; 2. hesablamaq, hesablama işi aparmaq; 3
(-ди, -да, -ер) hiss, duyğu; гьисс авун a) hiss etmək, qavramaq, duymaq; b) sezmək, anlamaq, başa düşmək, ürəyinə dammaq
(-из, -на, гьис ая) f. hisləmək, his eləmək.
necə? nə cür? nə kimi? nə təhər? (bir şeyin əlaməti, keyfiyyəti, xüsusiyyəti haqqında).
1. heç, qətiyyən, əsla, bilmərrə; 2. heç, ümumiyyətlə, nə vaxtsa; * гьич авун heç etmək, yox etmək, heçə çıxarmaq, məhv etmək; гьич са затӀни heç bir
nida hm (şübhə, istehza bildirir).
hücum, həmlə; basqın; гьужум авун bax гьужумун.
(-из, -на, гьужум ая) f. 1. hücum etmək, həmlə etmək; basqın etmək; 2. məc. üstünə cummaq, üzərinə atılmaq (bir şeyin, bir kəsin); 3
nida kiş (toyuqları, quşları qovlamaq üçün çıxarılan səs).
hökm; əmr, buyruq, sərəncam; qərar; гьукум авун hökm etmək, əmr etmək, buyurmaq, sərəncam vermək; гьукум гун hökm vermək, qərar çıxarmaq (məhkəmədə)