dan. 1. kimsə, birisi; naməlum kimsə(lər); 2. şey-şüy, ayın-oyun, hər cür lazımi şeylər.
mən-mən; зун-зун лугьун mən-mən (mənəm-mənəm) demək, lovğalanmaq.
mənlik, bir şəxsin öz halı.
1. zəncir; кицӀ зунжурда тун iti zəncirləmək; 2. buxov, qandal; 3. məc. əsarət, məhkumluq rəmzi; * зунжур хьиз (хьтин) zəncir kimi (tək), bir birinin
1. mən də; зунни фена mən də getdim; 2. məni də; зунни твах məni də apar; 3. mən və; зунни вун mən və sən, ikimiz; 4
(-а, -а, -ар) 1. yarı; ичин зур almanın yarısı; 2. yarım; зур литр yarım litr; варзни зур ay yarım; зур йисан yarımillik; * зур хьун a) yarı olmaq, iş
(-уни, -уна, -ар) 1. zor; güc; зур къалурун zor göstərmək, zor işlətmək; гъиле зур авай qoluzorlu, güclü; 2
1. yarımçıq, natamam; зуракӀ кар yarımçıq iş; 2. ağzıyarı, ağzına qədər dolmamış, dolu olmayan.
yarımçıqlıq, natamamlıq.
qax (ikiyə bölünmüş halda qurudulmuş meyvə qurusu); bax пагв².
1. zorba; çox yekə, çox iri; böyük; зурба гъед zorba balıq; 2. məc. çox böyük, çox nüfuzlu, görkəmli; 3
хьун f. zorba olmaq, çox böyümək, zorbalaşmaq.
zorbalıq; böyüklük, irilik, yekəlik; möhtəşəmilik, nəhənglik.
bax зурбаз.
zərf 1. çox böyük, (daha) böyük; çox qüvvətli (müqayisə məqamında); жуван деведилай чарадан верч зурбаз аквада
(-ди, -да, -ар) zəlzələ, yertərpənmə.
(-аз, -уна, зурзуз) f. 1. titrəmək, əsmək; мекьила зурзун soyuqdan titrəmək; 2. məc. hərəkətə gəlmək, təlatümə gəlmək, sarsılmaq; 3
(-из, -на, -а) f. 1. titrətmək, əsdirmək, tərpətmək; 2. məc. səksəndirmək, diksindirmək; qorxutmaq; 3
dan. pəhləvan, qəhrəman, igid, bahadır.
зурхъум авур кар yarımçıq görülmüş iş, keyfiyyətsiz görülmüş iş; зурхъум чрай a) yarıbişmiş, tam bişməmiş, yarıçiy, ala-çiy (ət, yumurta və s
зуьгуьрт авун dan. zara gətirmək, təngə gətirmək, cana gətirmək, zinhara gətirmək, bezdirmək, usandırmaq; зуьгуьрт хьун zara gəlmək, təngə gəlmək, can
astr. Zöhrə, Karvanqıran, Venera.
(-ди, -да, -яр) 1. zurna; 2. зуьрнедин zurna -i [-ı]; зуьрнедин ван zurna səsi; * зуьрне ягъун a) zurna çalmaq; b) məc
zurna-balaban (çalğı, kef mənasında).
zurna-qaval (toy, məclis mənasında).
1. zurnaçı, zurnaçalan; 2. məc. boşboğaz, çoxdanışan, çərənçi.
zurnaçılıq.
“З” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı.
1. ibadət, namaz, dua; 2. sitayiş, pərəstiş; ибадат авун a) ibadət etmək, dua oxumaq, namaz qılmaq; b) sitayiş etmək, səcdə etmək
belə, bu tərəfə, bu yana, yaxına, bura, buraya (üzü danışana tərəf).
(-ди, -да, -яр) ibarə.
ibarət, mütəşəkkil, düzəlmiş; пуд касдикай ибарат хзан üç nəfərdən ibarət ailə; ибарат хьун ibarət olmaq
at yerişinin bir növü.
(-ди, -да, -ар) 1. iblis, şeytan; 2. məc. hiyləgər, fəndgir, araqarışdıran, fitnəkar.
iblislik, hiyləgərlik, fitnəkarlıq, fəsadçılıq.
zərf ibliscəsinə, şeytancasına.
mart.
bax ипри.
1. ibrət; 2. məc. dərs, nəsihət, öyrətmə; ибрет гун ibrət vermək, ibrət dərsi vermək, ibrətləndirmək; tənbeh etmək, cəzalandırmaq; ибрет къачун ibrət
(талукь.п.) dial. bax ибур (ибурун).
(-у, -а) c. əvəz. bunlar (bax им); ибурун bunların.
(гунуг.п.) bax ибур.
dial. bax йифен.