cürət, cəsarət, hünər, igidlik, ürəklilik, ciyərlilik, qorxmazlıq; жуьрэт авун cürət etmək, cəsarət etmək, qorxmamaq, çəkinməmək
(-уьни, -уьна, -ер) cüt; qoşa, iki dənə, iki baş, bir cüt; жуьт число cüt ədəd; жуьт авун cüt eləmək (etmək), cütləmək, qoşalamaq, cütləşdirmək, ikilə
хьун f. cüt olmaq, qoşa olmaq, cütləşmək, ikiləşmək, qoşalaşmaq.
zərf cüt-cüt, qoşa-qoşa, iki-iki.
cütlük, cüt olma; ikilik, qoşalıq.
zərf cütlükdə, ikisi bir yerdə; qoşa, qoşa halda.
bax жуьтдаказ.
c. zool. qoşadırnaqlılar, cütdırnaqlılar.
“Ж” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı.
jüri; həkəm.
(акт.п., чкад. п.) mən; mənə; за къачуна mən aldım; за акьуна mənə dəydi; bax зун.
ЗАВАЙ, ЗАВДИ (чкад. п.) bax зун; зав вугумир mənə vermə; завай кӀан жемир məndən istəmə; завай къачуз хьанач mən ala bilmədim; завди рахамир mənimlə d
1. zaval, təbii fəlakət, afət, ziyan, zərər; 2. yox olma (etmə), tələf olma (etmə), məhv olma (etmə); məhv; * завал авач zaval yoxdur, xətər yoxdur, q
(-ди, -да, -ар) zavod; заводдин zavod -i [-ı].
tədris hissə müdiri.
təql. zanq, zanqazaranq; zanqıltı; загранг авун zanqıldamaq, zanqıltı səsi vermək.
bax цагъ.
1. allah adamı, mömin, abid, zahid; 2. məc. cəmiyyətdən, insanlardan qaçaraq qapalı həyat keçirən adam; 3
zahidlik.
1. zahir; açıq, aşkar, aydın; 2. xarici görünüş, görkəm, üz tərəf; * загьир авун zahir etmək, aşkara çıxarmaq, üzə çıxarmaq, biruzə vermək, bildirmək;
(гунуг. п.) mən; mənə; bax зун; заз кӀандач mən istəmirəm; заз гана mənə verdi.
1. mən də; зазни акуна mən də gördüm; 2. mənə də; зазни це mənə də ver; 3. məni də; зазни эвера məni də çağır; 4
(чкад. п.) bax зун; харжи зай акъатна xərc məndən çıxdı.
zay, korlanmış, pozulmuş, zaye (ər.); * зайи авун zay (zaye) eləmək (etmək), xarab etmək, korlamaq; зайи хьун zay (zaye) olmaq, xarab olmaq, korlanmaq
хьун f. 1. zəifləmək; gücdən düşmək, əldən düşmək; 2. gücü (təsiri, şiddəti, gərginliyi) azalmaq.
1. zəif; зайиф гар zəif külək; 2. gücsüz; əldən düşmüş, taqətsiz; зайиф кас zəif adam; 3. arıq, cansız, sağlam olmayan; зайиф аял zəif uşaq; * зайиф а
(-из, -на, -а) f. zəiflətmək, zəifləşdirmək; gücdən salmaq, əldən salmaq, üzmək.
1. zəiflik, gücsüzlük; taqətsizlik, cansızlıq; 2. acizlik, iradəsizlik, qətiyyətsizlik.
is. zəif, gücsüz (adam).
1. məndən də; 2. məndən və.
bax зайи.
ЗАКАЙ, ЗАКДИ (чкад. п.) bax зун; зак кямир mənə dəymə; закай кичӀе жемир məndən qorxma.
köhn. din. zəkat (vergi növü).
1. qanun; 2. qayda.
1. zəqqum (zəqqum ağacının çox acı meyvəsi); закьумдин тар a) zəqqum ağacı; ağı ağacı; b) din. guya cəhənnəmdə olub, acı meyvəsi cəhənnəm əhlinə yedir
1. üzük, nişan üzüyü, qaşsız üzük, halqa; 2. məc. nazik, incə; закӀал юкь incə bel; * закӀал тӀуб bax тӀуб
(-ди, -да, -ар) baldır; закӀамдин baldır -i [-ı].
dəhrə; bax дегьре.
ЗАЛАЙ, ЗАЛДИ (чкад. п.) bax зун; тахсир зал алач günah məndə deyil; залай алат məndən əl çək.
(-ди, -да, -ар) zal; salon; залдин zal -i [-ı].
1. müxt. mən. ağır: залан къван ağır daş; залан хер ağır (qorxulu) yara; 2. əziyyətli, çətin, əzablı, məşəqqətli; zəhmətli, zor; залан йисар ağır illə
хьун f. 1. müxt. mən. ağırlaşmaq; 2. çəkisi çoxalmaq, çəkisi artmaq; мефт авай кӀараб залан жеда. Ata
artıraraq, əlavə edərək, çəkisini çoxaldaraq.