bax диба.
hərb. zastava.
(-ди, -да) zat (1. əsil, kök, nəsil; 2. köhn. varlıq, təbiət, əsil; 3. dan. mənəviyyat, yüksək əxlaq; vicdan)
(-уни, -уна, -ар) 1. şey, zad; 2. məc. maddə, əşya, cisim; * са затӀ nə isə, bir şey, bir zad; са затӀни heç nə, heç bir şey, heç zad; heç; чан алай з
şey-şüy, şey-mey, hər cür lazımi şeylər, avadanlıq.
1. maddə, əşya, cisim, şey; 2. materiya.
(-ди, -да, -ар) bot. zəfəran; заферандин zəfəran -i [-ı].
səxavətli, əliaçıq, comərd, genişürəkli; заха кас səxavətli adam.
əliaçıqlıq, comərdlik, səxavət; захавал авун bax захавалун.
(-из, -на, -а) f. əliaçıqlıq göstərmək, səxavət göstərmək, comərdlik göstərmək.
zərf comərdcəsinə.
ayaqyolu, abdəstxana, rahatxana.
ЗАХЪАЙ, ЗАХЪДИ (чкад. п.) bax зун; захъ гала mənimlədir; захъди ша mənə tərəf gəl.
xüs. zaçot (yoxlama; yoxlama qeydi); зачёт кхьин zaçot yazmaq; зачёт къачун zaçot almaq; зачётдин zaçot -i [-ı]
(-ди, -да, -ар) qaynama; звал атун a) qaynamaq, qaynamağa başlamaq; b) məc. bərk acıqlanmaq, hirslənmək, qızmaq; b) məc
bax звер¹; * спелра звар авай bığıburma, gənc, yetişmiş, yekə, boylu-buxunlu; спелриз звар гун bax спел
parç, qulplu su qabı, tayqulp.
(c. зверер): звер гун burmaq, buruq hala salmaq; eşmək; епиниз звер гун ipi burmaq (eşmək); звер алай buruq, burulmuş; eşilmiş; звер фин burulmaq, bur
1. sürət, tezlik, yeyinlik, itilik; звер кваз sürətlə, tez, cəld, iti; qaçaraq, qaça-qaça; 2. qaçma, yüyürmə, qaçış; звер авун bax зверун
zərf qaça-qaça, yüyürə-yüyürə.
(-из, -на, -а) f. 1. qaçmaq, yüyürmək; 2. qaçışmaq, qaçışda yarışmaq; 3. is. qaçma, qaçışma, yüyürüşmə, qaçış
(-ди, -да, -яр) zool. zəbr; зебрадин zəbr -i [-ı]; зебрадин хам zəbr dərisi.
zool. zebu (donqarlı qaramal növü); зебудин zebu -i [-ı].
(-ди, -да) vıyıltı, vızıltı.
хьун f. 1. həddən artıq qızmaq, bürkü olmaq, boğanaq hala gəlmək, bürküləşmək (hava); 2. bərk qızmaq; qızarmaq (soba, dəmir və s
1. bərk isti, bürkü, boğanaq, xəfə; 2. bərk qızdırılmış, bərk qızmış, qızmar; * зегьем авун bax зегьемарун
(-из, -на, -а) f. 1. həddən artıq qızdırmaq, isitmək, istilətmək, boğanaq halına gətirmək (otağın havasını); 2
1. bürkülük, xəfəlik; 2. bərk qızma, qızmarlıq; qızma dərəcəsi (sobanın, havanın və s.).
1. zəhər, ağı, ağu; гъуьлягъдин зегьер ilan zəhəri; 2. məc. zəqqum (çox acı şey haqqında); зегьер хьтин zəhər kimi, zəqqum kimi, çox acı (dərman və s
зегьле тухун zəhlə aparmaq (tökmək), təngə gətirmək, bezikdirmək, usandırmaq; зегьле фин zəhləsi getmək, acığı gəlmək, nifrət etmək, görməyə gözü olma
(-ди, -да, -ар) 1. zəhmət, əmək; зегьмет алачир кар жедач. Ata. sözü zəhmətsiz iş olmaz; зегьметдин гьакъи zəhmət haqqı, əmək haqqı, maaş; 2
zəhmətkeş (1. əməkçi; 2. zəhmətsevən, zəhmətsevər).
əməkçi, zəhmətkeş.
(-ди, -да, -яр) bot. bəngotu; зегьредин bəngotu -i [-ı].
zəhrimar (farsca mənası “ilan zəhəri” olub müxtəlif mənalarda işlənir); * зегьримар хьуй, зегьримар хьайиди söyüş zəhrimara qalsın, zəhrimara qalmış;
1. zeytun; 2. зейтундин a) zeytun -i [-ı]; зейтундин гъери zeytun yağı; b) “зейтун” söz. sif. зейтундин тар zeytun ağacı; зейтундин плантация zeytun p