zay, korlanmış, pozulmuş, zaye (ər.); * зайи авун zay (zaye) eləmək (etmək), xarab etmək, korlamaq; зайи хьун zay (zaye) olmaq, xarab olmaq, korlanmaq
хьун f. 1. zəifləmək; gücdən düşmək, əldən düşmək; 2. gücü (təsiri, şiddəti, gərginliyi) azalmaq.
1. zəif; зайиф гар zəif külək; 2. gücsüz; əldən düşmüş, taqətsiz; зайиф кас zəif adam; 3. arıq, cansız, sağlam olmayan; зайиф аял zəif uşaq; * зайиф а
(-из, -на, -а) f. zəiflətmək, zəifləşdirmək; gücdən salmaq, əldən salmaq, üzmək.
1. zəiflik, gücsüzlük; taqətsizlik, cansızlıq; 2. acizlik, iradəsizlik, qətiyyətsizlik.
is. zəif, gücsüz (adam).
1. məndən də; 2. məndən və.
bax зайи.
ЗАКАЙ, ЗАКДИ (чкад. п.) bax зун; зак кямир mənə dəymə; закай кичӀе жемир məndən qorxma.
köhn. din. zəkat (vergi növü).
1. qanun; 2. qayda.
1. zəqqum (zəqqum ağacının çox acı meyvəsi); закьумдин тар a) zəqqum ağacı; ağı ağacı; b) din. guya cəhənnəmdə olub, acı meyvəsi cəhənnəm əhlinə yedir
1. üzük, nişan üzüyü, qaşsız üzük, halqa; 2. məc. nazik, incə; закӀал юкь incə bel; * закӀал тӀуб bax тӀуб
(-ди, -да, -ар) baldır; закӀамдин baldır -i [-ı].
dəhrə; bax дегьре.
ЗАЛАЙ, ЗАЛДИ (чкад. п.) bax зун; тахсир зал алач günah məndə deyil; залай алат məndən əl çək.
(-ди, -да, -ар) zal; salon; залдин zal -i [-ı].
1. müxt. mən. ağır: залан къван ağır daş; залан хер ağır (qorxulu) yara; 2. əziyyətli, çətin, əzablı, məşəqqətli; zəhmətli, zor; залан йисар ağır illə
хьун f. 1. müxt. mən. ağırlaşmaq; 2. çəkisi çoxalmaq, çəkisi artmaq; мефт авай кӀараб залан жеда. Ata
artıraraq, əlavə edərək, çəkisini çoxaldaraq.
ağır-yüngül, ev şeyləri, müxəlləfat, şey-şüy mənasında.
(-из, -на, -а) f. 1. müxt. mən.: ağırlaşdırmaq; пар заланарун yükü ağırlaşdırmaq; 2. məc. daha da çətinləşdirmək, daha da zorlaşdırmaq, mürəkkəbləşdir
ağırlıq (1.çəki; къванцин заланвал daşın ağırlığı; 2. məc. pozuqluq, boğunuqluq, kəsiflik (havada); 3
zərf 1. ağır; ağır-ağır, yavaş-yavaş, tədriclə, tələsmədən; 2. məc. könülsüz, həvəssiz, ürəksiz, istəməyə-istəməyə
bax заландаказ.
zərf 1. ağır-ağır, yavaş-yavaş, asta-asta, tədriclə, tələsmədən; 2. bax залан-заландаказ.
bax зурзалаг.
coğr. körfəz.
qəd. çapqınçı, quldur, soyğunçu, yolkəsən.
qram. növ.
(-ди, -да, -ар) zool. zalom (iri siyənək balığı); заломдин zalom -i [-ı].
bax зарпанд.
girov; залук тун girov qoymaq (pulu və s.).
1. zülmkar, mərhəmətsiz, insafsız, rəhmsiz, amansız, qəddar; zalım; залум кас zalım adam; 2. məc. dan
zalımlıq, rəhmsizlik, amansızlıq, qəddarlıq, zülmkarlıq, insafsızlıq.
zərf zalımcasına, qəddarcasına, mərhəmətsizcəsinə, amansızcasına, insafsızcasına, zalımanə.
köhn. zamazka (özlü maddə); замазка ягъун zamazkalamaq.
zamazkaçı, zamazka çəkən (usta).
vaxt, müddət, çağ, zaman; zəmanə, dövr; * эхир заман din. qiyamət, məhşər, axirət; axır zaman, dünyanın axırı
zəmanə, dövr, zaman.
zamin, zəmanət verən; zəmanətçi; замин хьун zamin olmaq, zəmanət vermək; заминдиз къачун hüq. zaminə götürmək
zaminlik, zəmanət.
ЗАНБУРАКЬ 1. xərək; 2. mafə; 3. qəd. zənbərək, zənburək.
köhn. zənbərəkçi (zəmbərək atan, dəvənin üstündə zəmbərək topuna xidmət edən adam).
(-уни, -уна, -ар) zing (insan və heyvanlarda bazı və baldır sümüyü).
(-ди, -да, -ар) zəngəl (məh.), ketr (çəkmə boğazını əvəz edən dəri və gön qunc).
danqır-dunqur, cınqıltı, zanqıltı; зангъар-зунгъур авун danqır-dunqur etmək, cınqıldamaq, zanqıldamaq
1. mən də; 2. mənə də; 3. mən və.
(-ди, -да, -ар) dua, pitik, tilsim, həmail; запабар авун (запабра тун) tilsim etmək, tilsimə salmaq, tilsimləmək, ovsunlamaq, cadulamaq