zənbilçi (zənbil toxuyan və satan adam).
zənbilçilik, zənbilçinin peşəsi).
təql. cingilti səsi; zınq-zınq (zəngin, qumrovun və s. çıxardığı səs); зинг-зинг авун zınqıldamaq, incə zəng səsi çıxarmaq; cingildəmək
1. zindan, dustaqxana; 2. bax зулдан 1).
1. qaba, kobud, ədəbsiz, nəzakətsiz; зиндикь кас kobud adam; 2. zındıq, dinsiz, kafir (söyüş məqamında)
top. zir-zibil; süpürüntü, tullantı.
köhn. 14 kq-lıq ağırlıq ölçüsü (dənəvər, səpələnən şeyləri ölçmək üçün).
1. dan. bax зерре; са зире кьван bir zərrə qədər, zərrəcə; 2. bot. zirə.
zirək, cəld, çevik, bacarıqlı, diribaş (bax зиринг 1); зирек хьун zirəkləşmək, daha da zirək olmaq.
bax зирингвал 1).
1. zirəng, bacarıqlı, zirək, cəld, diribaş, çevik; 2. məc. çalışqan, fəal, işgüzar.
1. zirəklik, cəldlik, diribaşlıq, çeviklik, bacarıq; 2. məc. çalışqanlıq, fəallıq, işgüzarlıq.
bax зирингдаказ.
zərf 1. tez, cəld, tələsik; 2. məc. ustalıqla, bacarıqla.
(-ди, -да, -ар) zərər, ziyan; bax зарар.
ziyankar, zərərverən, ziyançı.
ziyankarlıq, ziyançılıq.
1. nişan; 2. işarə, siqnal; * мягкий знак yumşalma işarəsi (ь); твёрдый знак rus əlifbasındakı “ъ” işarəsinin adı
1. zona, qurşaq, rayon; тамун зона meşə zonası; 2. paleon., zool. lay, qat.
1. zoologiya; 2. зоологиядин zooloji; зоологиядин музей zooloji muzey.
zoopark (heyvanat bağı).
köhn. zirab (fars.); bax захутӀ.
dial. bax зун (зи).
sağlam, qüvvətli, möhkəm.
1. sızıltı, sızı, sızıldama, göynəmə, gizilti; зуз къачун sızı vermək, sızıldamaq, ağrımaq, göynəmək, gizildəmək (soyuqdan və s
(-у, -а, -ар) payız; зулун bax зулун.
(-уни, -уна, -ар) zol, zolaq; чилин зул torpaq zolağı; лидин зул zolaq şəklində kəsilmiş gön; къамчидин зул qamçının zərbəsi nəticəsində bədəndə əmələ
zolaq-zolaq, zol-zol; зул-зул авун a) zol-zol etmək, zolaqlar şəklində kəsmək (dərini, parçanı və s.); b) zol çəkmək (zolaqlar şəklində izlər əmələ gə
payıza kimi (qədər), payız gələnə kimi.
1. zindan (dəmirçi aləti); 2. detal, hissə (dəyirmanda).
(гунуг.п.) payızda; payıza; зулуз мукьва payıza yaxın; bax зул¹.
(-ди, -да, -ар) işgəncə, əzab, əziyyət, zülm (ər.); istibdad; зулумдалди абад хьайи кӀвал агьдалди барбатӀ жеда
1. zülmət, qaranlıq; 2. məc. nadanlıq, cəhalət.
zülmkar, zalım.
zülmkarlıq.
zülmkarcasına, zalımcasına.
(-из, -на, -а) bax зулум (зулум авун).
1. payız -i [-ı]; зулун гьава payız havası; зулун варцар payız ayları; 2. “зул¹” söz. sif. payız fəsli ilə əlaqədar olan, payıza aid olan; зулун цан k
ЗУЛУХЪДИ bax зул¹.
1. zülmət, qaranlıq; 2. məc. cəhalət, avamlıq, nadanlıq.
dial. xəyalpərəst, xülyaçı; dalğın.
kəpəng, zirzəmi qapısı, altdan yuxarı açılan yol; цурин зумул köhn. tövlə kəpəngi.
zirzəmi, yer altında olan ev, anbar.
(за, за) 1. əvəz. mən; зун фена mən getdim; за кхьена mən yazdım; заз килиг! mənə bax!; залай алатрай, цӀал-вацӀал гьалтрай
dan. 1. kimsə, birisi; naməlum kimsə(lər); 2. şey-şüy, ayın-oyun, hər cür lazımi şeylər.
mən-mən; зун-зун лугьун mən-mən (mənəm-mənəm) demək, lovğalanmaq.
mənlik, bir şəxsin öz halı.
1. zəncir; кицӀ зунжурда тун iti zəncirləmək; 2. buxov, qandal; 3. məc. əsarət, məhkumluq rəmzi; * зунжур хьиз (хьтин) zəncir kimi (tək), bir birinin
1. mən də; зунни фена mən də getdim; 2. məni də; зунни твах məni də apar; 3. mən və; зунни вун mən və sən, ikimiz; 4