(-ди, -да, -ер) kin, kin-küdurət; ədavət, nifrət; рикӀе кин хуьн ürəyində kin saxlamaq, gizli ədavət bəsləmək
(-и, -а) yaln. c. oxşama, nazlama, nəvaziş, əzizləmə; кинар авун oxşamaq, əzizləmək, nazlamaq, nəvaziş göstərmək
bax кинар (кинар авун).
[ккини] (-ди, -да, -яр) 1. əriştə; кинияр атӀун əriştə kəsmək; кинид хапӀа əriştə şorbası, əriştə; 2
kino.
kinomexanik.
kinostudiya.
köşk, kiosk.
təməl, özül, bünörə, əsas; кип сагъ (кип кӀеви) özülü möhkəm (sağlam).
çox kasıb, son dərəcə kasıb, lap yoxsul.
(-йри, -йра) c. dial. qaloş.
bax икрагь.
qəd. müəllif.
müəlliflik.
kibrit çöpü; kibrit qutusu; кирбит ягъун kibrit çəkmək, kibrit çöpünü alışdırmaq.
ibrişim, əbrişim (ipək parça).
киредин къапар bax куьре² (куьредин къапар).
1. əhəng; əhəng məhlulu; хам киреж söndürülməmiş əhəng; киреждай асунун əhəng məhlulu ilə ağartmaq, əhəngləmək; 2
əhəngçi, əhəngyandıran; əhəngsatan.
1. kirə, kirayə; 2. kirayə haqqı, icarə haqqı; кӀвалин кири ev kirəsi; 3. dan. haqq, pul, muzd; рекьин кири yol haqqı; * сивел кири алачирди ağzıgöyçə
icarəyə, kirəyə; kirə ilə; кирида вугун kirəyə vermək, icarəyə vermək; кирида кьун kirələmək, kirayələmək
кирих хьун iyrənmək, çimçəşmək, ürəyi götürməmək.
1. kirəçi, kirənişiin, kirayənişin; 2. köhn. kirəkeş, kirəçi.
köhn. kirəkeşlik, kirəçilik.
xüs. kirki(t); daraq, həvə (xalçaçılıqda işlədilən dişli alət).
киркӀир хьун f. ikifikirli olmaq, fikrində sabit olmamaq, tərəddüd etmək, qərarsızlıq göstərmək; * киркӀир квай балкӀан gahgir at, tezqızışan (hürkək)
bax керпич.
əyri, çəp, yana əyilmiş; qıyqac; кирс авай (кирс алай) qıyqac, çəp, çəpəki.
zərf düzünə yox, çəpinə, əyrisinə, yanakı, köndələn.
bax кирсдаказ.
zərf qıyğacı, çəpəki, çəpəndazı, çəp-çəp; çəpinə, köndələn; кирсеба килигун qıyğacı baxmaq; кирсеба атӀун qıyğacı kəsmək (parçanı, taxtanı və s
gəndalaş; bax серкӀв.
dal. bax гуьрцел.
кис хьун bax кисун.
nida küş, qıs-qıs (iti qısqırtmaq üçün işlənən nida); кис-кис (кискис) гун (кискис авун) qısqırtmaq, küşkürtmək (iti)
1. dinməz, sakit, azdanışan, danışmaz, üzügülməz; кисай итим dinməz adam; 2. sakit, dinc, mülayim, fağır (adam); 3
1. qaradinməz, lal-dinməz, dinməz-danışmaz; 2. yerəbaxan, hiyləgər, yer altından yasa gedən, gizlincə iş görən
(-из, -на, -а) f. 1. susdurmaq, kiritmək; 2. sakit etmək, sakitləşdirmək, ovundurmaq.
kisə; kiçik torba, kisəcik; тенбекдин кисе tənbəki kisəsi; * кисе ягъун kisə çəkmək, kisə ilə bədənini sürtmək, kisələmək
kim. turşu.
1. zərf dinmədən, danışmadan, sakitcə, kirimişcə, dinməz-söyləməz; кисна ацукьун dinmədən oturmaq; 2
fırça, tük qələm.
(-из, -на, кис) f. 1. susmaq, dinməmək, danışmamaq, kirimək; 2. susmaq, sakitləşmək, sakit olmaq, dayanmaq (quşlar və s
(-ди, -да, -ар) zool. balina; китдин balina -i [-ı].
bax ктаб.
bax кицик.
(-ди, -да, -ар) kətil.
“куткун²”-un murad forması; bax куткун².
yumaq, kələf.
dial. bax кутӀунун.