gerçəklik, reallıq, həqiqət; həqiqilik, doğruluq.
yun corab növü.
bax къамбук.
1. kasıb, yoxsul; кесиб кас kasıb adam; 2. məc. zəif, naqis, qüsurlu; акьулдикай кесиб ağıldan kasıb; 3
хьун kasıblaşmaq, yoxsullaşmaq.
top. dan. kasıb-kusub, füqəra (kasıb, yoxsul adamlar).
(из, -на, -а) f. kasıblaşdırmaq, yoxsullaşdırmaq.
kasıblıq, yoxsulluq; кесибвал авун kasıblıq etmək.
(-из, -на, -а) f. bax кесибвал (кесибвал авун).
bax кесибдаказ.
zərf kasıbyana, kasıbvarı.
1. tib. babasil; 2. babasil xəstəliyindən əziyyət çəkən adam.
taxıl vergisi, vergi növü.
(-ди, -да, -яр) 1. sənət, peşə, iş, iş-güc, iş-peşə; 2. iş, çalışma, məşğuliyyət; кеспи авун (кеспи акун) iş görmək, işləmək; кеспидик хьун müəyyən bi
dayaz qazan, tava (gildən qayrılmış).
bax куш¹.
(-ини, -ина, -ер) kef; keyf, nəşə; кефиниз кӀан хьун kefi istəmək, arzulamaq, arzusunda olmaq; * кеф(ер) авун a) kefə baxmaq, vaxtını kefdə keçirmək,
kef-əhval, kef, hal, əhval.
bax кеф.
zool. kefal (dəniz balığı növü); кефалдин kefal -i [-ı].
(-ди, -да) 1. şimal; кефер патан şimali; 2. кефердин şimal -i [-ı]; кефердин гьава şimal havası; * кефердин сикӀ zool
şimallı (şimalda yaşayan).
(-из, -на, кефер ая/-а) bax кеф (кеф авун).
(-ди, -да, -яр) kef, hal, əhval; кефияр тахьун kefi olmamaq, əhvalı yerində olmamaq, özünü xəstə kimi hiss etmək; * кефи хун a) kefinə dəymək, kefinə
dan. kefcil, zarafatcıl (adam).