(-ади, -ада, -ар) gərmə, basma (kərpic şəklində sıxılıb qurudulmuş mal təzəyi); * купӀ хьтин zar. təzək kimi, qapqara
[ккур] (-уни, -уна, -ар) 1. xeyrə (iri ölçülü dərin boşqab); 2. tabaq; ləyən; цурун кур mis ləyən; 3
tək-tək, pərakəndə; кура-кура маса гун tək-tək (pərakəndə) satmaq.
bax балдургъан.
körəməz (südlə qatığın qarışığından hazırlanan yemək).
dial. ziyan, zərər.
[ккурд] 1. qarayara; 2. kor çiban (başı olmayan, gözsüz çiban).
qotaz; курквачӀар галай qotazlı.
(-ди, -да, -ар) bot. əməköməçi; курквачӀдин əməköməçi -i [-ı].
1. qovuq, qovurcuq, qabarcıq, köpürcək, köpük; куркурар акъатун qovuqlanmaq, qabarcıqlanmaq; 2. dərinin üstündə əmələ gələn yumru şiş, qovuq, qabar, s
bot. zəngçiçəyi.
bax куркур-хъач.
girdə, dairəvi.
(-ди, -да, -ар) kurort (müalicə və istirahət yeri).
(-уни, -уна, -ар) müxt. mən.: kurs.
kursant (1. kursda oxuyan; 2. hərbi məktəb tələbəsi).
kursiv (maili mətbəə şrifti).
bax кӀурт.
unluq (dəyirmanın un tökülən çuxur yeri).
dial. bax кару.
dial. bax körpə daylaq.
1. kürəcik (əsasən gümüşdən); zınqırov, qumrov; курумар галай цам kürəcikli qolbaq; 2. dan. damcı, damla; гьекьедин курумар tər damcıları
zərf 1. damcı-damcı, gilə-gilə, damla-damla, puçur-puçur, muncuq-muncuq; şeh damcıları şəklində (tər haqqında); 2
[ккурун] (-из, -на, -а) 1. yandırmaq; alışdırmaq; odlamaq, odlandırmaq; шемер курун şamları yandırmaq; 2
laxta (qan); ивидин курут qan laxtası.
хьун f. laxtalanmaq, qəlizləşmək, qatılaşmaq (qan haqqında).
laxta-laxta, laxtalar halında, parça-parça.
bax кукуцӀул.
anat. diş əti.
(-ди, -да, -ар) küçük; bax гурцӀул.
ччина кус авай a) qaşqabaqlı, acıqlı, tutqun üzlü, ovqatı təlx; b) zəhmli.
1. dan. bax кафтар 2); 2. mif. küpəgirən qarı, ifritə, cadugər qarı, əcinnə; təpəgöz; 3. mif. xortlayaraq xortdana (qulyabanıya) çevrilmiş adam
köhn. xalçaçı, xalçatoxuyan (qadın).
köhn. xalça arteli.
bax ксун.
(-ди, -да, -ар) bardaq, kuzə (saxsı).
bax квати.
(киткиз, кткана, куткук) f. 1. dadanmaq, öyrəşmək; садра верчерик кткай сикӀ мад хкведа. Ata. sözü toyuq hininə dadanan çaqqal bir də gələr; 2
səbət, zənbil (çubuq, qarğı və s. -dən hörülmə); куткун хурун səbət hörmək.
(-из, -на, -а) 1. alışdırmaq, öyrətmək; гъилик куткурун ələ öyrətmək (heyvan, quş və s.); 2. dadandırmaq, öyrəşdirmək; 3
(-ди, -да, -ар) zool. şinebub, hud-hud, hop-hop, şanapipik; куткутӀдин şanapipik -i [-ı]; * куткутӀ къачуна рахун a) boş-boşuna danışmaq, boşboğazlıq
1. uyğun; uyar, müvafiq, əlverişli, münasib; 2. layiqli, münasib, yaxşı, yaraşan; 3. məc. tutarlı, əsaslı, hədəfə düşən, dəqiq, səlis, düzgün; кутугай
1. uyğunluq, münasiblik, müvafiqlik; həmahənglik; 2. layiqlilik, münasiblik.
zərf layiqincə, münasib şəkildə, ləyaqətlə.
(-из, -на, кутуг) f. 1. yaraşmaq, uyğun gəlmək, düz gəlmək, münasib olmaq, uymaq; tutmaq, uyuşmaq, düşmək; 2
(-аз, -уна, -ур) f. 1. müxt. mən.: salmaq; рехъ кутун yol salmaq (tikmək, çəkmək); хуьр кутун kənd salmaq; там кутун meşə salmaq (əkmək); цик кутун su
bax кӀута.
(-ди, -да, -ар) səbət; bax куткун¹.
1. dik, sıldırım, yalçın; 2. sıldırım dərə, uçurum.
1. dolanbac, əyri-üyrü (yol); 2. məc. əzablı, əziyyətlə dolu, ağır, əziyyətli; qarışıq, dolaşıq.