(-из, -на, -а) 1. yanmaq, işıq vermək, işıq verməyə başlamaq; лампаяр куькӀуьнна lampalar yandı; 2. alışmaq, od tutub yanmaq, alovlanmaq, odlanmaq; къ
1. keçm. zam.: bax куькӀуьрун; 2. “куькӀуьрун”-dan f.bağl. yandırıb, yandıraraq; экв куькӀуьрна ша işığı yandırıb gəl
(-из, -на, -а) f. 1. yandırmaq; шемер куькӀуьрун şamları yandırmaq; эквер куькӀуьрун işıqları yandırmaq; 2
[ккуьл] dial. bax цуьл¹.
(-уь, -е, -ер) ayaq barmağı; куьлер (-и, -а) c. ayaq barmaqları; куьлералди фин ayaq barmaqlarının üstündə (ucunda) yerimək; bax кул²; * куьл экягъун
(-ди, -да, -ар) 1. açar; рикӀин куьлег мез я. Ata. sözü dil ürəyin açarıdır; 2. qıfıl, kilid; куьлегдин мез ханва açarın dili sınıbdır; куьлег ягъун q
dial. 1. yöndəmsiz, biçimsiz, səliqəsiz, pinti, natəmiz (adam); 2. külbaş, zərərdidə, pisgünlü (qarğış, təhqir məqamında)
1. yöndəmsizlik, biçimsizlik, səliqəsizlik, pintilik, natəmizlik; 2. külbaşlıq, pis günə qalmış adamın hal və vəziyyəti
[ккуьлуь] 1. xırda, kiçik, balaca; куьлуь аялар xırda (yaşca balaca) uşaqlar; куьлуь пул xırda pul; куьлуь къван xırda daş; 2
хьун f. 1. xırdalanmaq, xırda-xırda olmaq, parça-parça olmaq, tikə-tikə olmaq; 2. narın olmaq, narın hala düşmək, narınlaşmaq; 3
xırda-xırda, balaca-balaca, kiçik-kiçik.
1. xırda-xuruş, xırda-mırda, xırım-xırda, xırdavat; xımxırt (lazım olan hər cür xırda şeylər); куьлуь-шуьлуь къачун xımxırt almaq; 2
(-у, -а) c. 1. kiçiklər, uşaqlar, balacalar; 2. xırda, xırda pul, qəpik-quruş.
1. xırdalıq, kiçiklik, balacalıq; 2. narınlıq, narın şeyin halı.
zərf xırda, kiçik, balaca; ада гзаф куьлуьз кхьизва o çox xırda yazır.
zərf 1. xırda-xırda, kiçik-kiçik, narın-narın; 2. xırda-xırda, ağır-ağır, yavaş-yavaş, ahəstə-ahəstə, aramla
(-ди, -да, -ар) corab; bax гуьлуьт.
куьлягь авун yormaq, üzmək, usandırmaq, bezdirmək, təngə gətirmək; куьлягь хьун üzgün hala gəlmək, üzgünləşmək, yorulmaq, üzülmək, usanmaq, əldən düşm
zərf yorğun-yorğun, yorulmuş (üzülmüş) halda, taqətdən düşmüş halda.
(-из, -на, -а) bax куьлягь (куьлягь авун).
talvar (tütünü qurutmaq üçün).
1. kömək, yardım; куьмек авун (куьмек гун) bax куьмекун; 2. məc. arxa, himayəçi, havadar.
zərf 1. köməyi ilə, yardımı ilə, vasitəsi ilə; 2. köməkləşərək, birgə.
1. keçm. zam.: bax куьмекун; 2. “куьмекун”-dan f.bağl.
(-из, -на, -а) 1. f. kömək etmək, yardım etmək, yardım göstərmək, əlindən tutmaq; 2. куьмекин “куьмекун”-un təklif forması