zərf daldalı, dala doğru; кьулу-кьулухъ фин a) daldalı getmək, daldalı hərəkət etmək; b) dala çəkilmək, geri çəkilmək, həsləmək (ehtiyat edərək, qorxa
yastılıq, yastı şeyin halı; къванцин кьулувал daşın yastılığı.
(-ди, -да, -ар) 1. matra, suqabı (dəridən); 2. qumquma (yandan asılan kiçik su qabı).
1. ...dalında, ...arxasında, dal tərəfində; дагъдин кьулухъ dağın dalında; кӀвалин кьулухъ evin arxasında; 2
кьулухъ-вилик веревирдун dalını-qabağını düşünmək (fikirləşmək), götür-qoy etmək; кьулухъ-вилик килигун dalına-qabağına baxmaq, ehtiyatlı olmaq, hər t
zərf daldan, arxadan, dal tərəfdən; кьулухъай ягъун arxadan vurmaq; * кьулухъай рахун bax рахун.
bax къамбук.
(кьаз, -а, яхъ) f. 1. müxt. mən.: tutmaq; гъетер кьун balıq tutmaq (ovlamaq); яс кьун yas tutmaq (saxlamaq); 2
dial. bax акьван.
(-а, -а, -ар) is. 1. təkə, erkək keçi, dıbır, erkəc; 2. dıbır, seyiz, sürünün qabağında gedən təkə; * кьуьзуь кьун a) söyüş qoca keçi; b) istehz
is. bax кьун¹(bütün mənalarda); Рагъ (Варз) кьун Günəşin (Ayın) tutulması; гъетер кьун balıq tutma, balıq ovu; мурк кьун buz bağlama, buzlanma; цифеди
1. keçm. zam.: bax кьун¹; 2. bax кьун¹ 15); 3. “кьун¹”-dan f.bağl; tutub, tutaraq şəklində; кьуна ахъай тавун tutub buraxmamaq
КЬУНАН, КЬУНАР bax кьун².
“кьун¹” -dan f.is. 1. gedə bilmə; gələ bilmə (bir yerə); 2. tutma; alma; tutulma; yaxalama; yaxalanma
bax кьацӀ².
yamyastı, çox yastı.
quruma; quruluq; кьур акъатун qurumaq; quruluq hiss etmək; кьур акъудун qurutmaq, qurumasına səbəb olmaq; * кьурал акьалтун quru yerdə qalmaq, var-yox
(-у, -а, -ар) çardaq, talvar, dam, üstüörtülü yer (tikili).
1. “кьун¹”-dən f.sif.; 2. uyğun, müvafiq, həmahəng; буйдив кьур костюм boyuna uyğun (boyuna görə) kostyum
dial. bax кьудра.
zərf quru, yavan, yavanlıqsız, yavana.
quraq, quru, yağışsız, yağmursuz; кьурагь йис quraq il.
хьун f. quraq olmaq, yağıntı (qar, yağış) yağmamaq.
quraqlıq, yağışsızlıq, yağmursuzluq.
1. qurumuş, quru hala gəlmiş, quru; кьурай фу qurumuş çörək; 2. məc. arıq, cılız, ətsiz, zəif, cansız; кьурай беден quru bədən
1. quruluq, qurumuş şeyin halı; 2. məc. arıqlıq, cansızlıq, ətsizlik.