naxoşluq, xəstəlik, zəiflik, cansızlıq.
zərf naxoş halda, xəstə-xəstə, əziyyətlə, cansız (taqətsiz) halda.
(-ини, -ина, -ер) nəfs (1. ehtiras, şiddətli istək, insandakı heyvani hiss, şəhvət hissi; 2. tamah, daxili ehtiyac, tamahkarlıq); нефс алай (нефс авай
nəfskar, tamahkar, nəfspərəst, nəfsli (adam).
(нехуь, -е, -ер) 1. pərinc (buğda növü); 2. нехуьн pərinc -i [-ı]; нехуьн чӀахар pərinc yarması.
нехен лугьун dial. elə bil, elə bil ki, sanki, guya, guya ki.
(-ди, -да, -ар) 1. naxır, mal-qara sürüsü; нехирдив фин naxıra getmək, naxır otarmaq, naxırçılıq etmək; 2
naxırçı, naxırotaran.
naxırçılıq.
bax нехирбан.
(-ди, -да, -ар) naxış, bəzək; нехиш(ар) авай (алай) naxışlı, bəzəkli.
(-из, -на, -а) f. naxışlamaq, naxış vurmaq, naxış salmaq.
(акт.п.) pərinc; bax нехв.
“тӀуьн”-ün inkarı; bax тӀуьн¹.
“тӀуьн¹”-ün əmr forması; ye; bax тӀуьн¹.
is. dan. yehaye (1. ardı kəsilmədən iştahla yemə (çoxları haqqında); 2. məc. hərə bir tərəfdən yemə, mənimsəmə, dağıtma; kütləvi rüşvətxorluq)
(-ди, -да, -яр) iy, qoxu; пис ни pis iy, pis qoxu, üfunət; хъсан ни xoş iy, ətir; * ни агалтун pis iy vermək, iylənmək, qoxu(lan)maq, xarab olmaq; ни
(акт. п.) kim; bax вуж; ни гана kim verdı.
НИВАЙ, НИВДИ (чкад.п.) bax вуж; нив вугана? kimə verdi?; нивай къачуна? kimdən aldı?
1. şıltaq, inadcıl, şıltaqçı; нигънигъ аял şıltaq uşaq; 2. dığdığı, deyingən, çox deyinən, hər şeydən ötrü danışan (adam); 3
“вуж”-un yönlük halı; kimə; kim; bax вуж; низ гана kimə verdi; низ акуна kim gördü.
(никӀи, никӀе, никӀер) 1. zəmi, tarla, əkin yeri; къуьлуьн ник buğda zəmisi; мухан никӀер arpa zəmiləri; чӀуру ник k
НИКАЙ, НИКДИ (чкад.п.) bax вуж; тахсир ник ква? günah kimdədir?; ваз никай кичӀезва? kimdən qorxursan?
nikel (kimyəvi element); никелдин nikeldən qayrılmış, nikel; никель алай nikelli; никел ягъун nikelləmək
nikelçi (nikel çəkən usta).
nikotin (tənbəki zəhəri).
bax некягь.
bax чене.
bax некӀегъан.
“вуж”-un yiyəlik halı; kimin; вун нин руш я? (sən) kimin qızısan?; bax вуж.
bax нини¹.
(-ди, -да, -яр) bəbə, kukla, gəlincik (uşaq oyuncağı); кӀарасдин нини godul (ağacdan, taxtadan qayrılmış kukla)
(-ди, -да, -яр) anat. bəbək (göz giləsinin ortasındakı qara dairəcik); вилин нини a) göz bəbəyi, göz giləsi, göz qarası; b) məc