zərf havaxtdan, hansı vaxtdan, haçandan.
zərf havaxtadək, havaxtacan; haçanadək, haçanacan.
zərf haçan, havaxt, nə vaxt («nə tez» mənasında).
zərf havaxtdan, nə vaxtdan (bəri), haçandan (bəri).
(-ди, -да, -ар) 1. müsibət, bəla, fəlakət, afət; 2. matəm, yas, bədbəxtlik, faciə.
(-ди, -да, -ар) əzələ; гъилин мускул qol əzələsi.
1. müsəlman; 2. köhn. «dindar» mənasında.
müsəlmanlıq, müsəlmançılıq; islamiyyət.
kiçik balış, yastıqça.
burğu; matqab (ər.).
1. xəsis, simic, dargöz, acgöz, tamahkar, həris; 2. dial. qəti, son (qiymət, cavab və s.).
xəsislik, simiclik, dargözlük.
zərf 1. xəsiscəsinə; 2. dial. qəti, qəti surətdə, qəti olaraq.
muflon (qoyun cinsi; dağ qoyunu); муфлондин muflon -i [-ı].
(-ди, -да, -яр) mufta (1. tex. halqa, bilərzik; 2. qadınların əllərini keçirdikləri xəz).
(-а, -а, -ар) 1. arpa; мух цайида къуьл гуьдач. Ata. sözü arpa əkən buğda biçməz; 2. мухан a) arpa -u [-ü]; мухан гъуьр arpa unu; b) “мух” söz
(-ди, -да, -ар) tib. itdirsəyi.
(-ди, -да, -ар) müxbir; газетдин мухбир qəzet müxbiri.
müxbirlik (müxbirin işi, vəzifəsi).
muxtar; мухтар республика muxtar respublika.
muxtariyyət; özünüidarə.
işə can yandırmayan, səhlənkar, muxul (məh); * мухулад ахвар dan. çimir etmə, mürgü döymə, mürgüləmə; мухулад кьун (мухулад ахвари кьун) çimir etmək,
köhn. zalım, qəddar, rəhmsiz, insafsız, zülmkar.
dial. qaraqabaq, çirkin, eybəcər.
(-ди, -да, -ар) 1. müştük; 2. bax пӀивитӀ 1).
muştuluq; müjdə; муштулух гун müjdə vermək, muştuluqlamaq, müjdələmək; муштулух къачун muştuluq almaq, bəxşiş almaq
mömin, dindar, dinçi.
möminlik, dindarlıq, dinçilik.
(муькъуь, муькъве, муькъвер) 1. körpü; кӀарасдин муьгъ ağac körpü; муьгъ эцигун körpü tikmək; муькъуьн körpü -i [-ı]; 2
(-ди, -да, -ар) möhlət, vaxt, müddət; icazəli vaxt; муьгьлет гун a) möhlət vermək, vaxt vermək; b) fürsət vermək, imkan vermək; муьгьлет къачун möhlət
хьун f. möhtac olmaq; ehtiyac içərisində olmaq, sıxıntı çəkmək; asılı olmaq, tabe olmaq.
möhtac, bir şeyə ehtiyacı olan; мугьтеж авун möhtac etmək; ehtiyac içində saxlamaq, sıxıntı çəkdirmək; asılı etmək, tabe etmək
möhtac olma, ehtiyaclı olma, möhtaclıq.
(-ди, -да, -яр) hər il əkilən sahə, tarla (kəndin yaxınlığında).
1. məhəbbət, sevgi, eşq; муьгьуьббатдин макан рикӀ я. Ata. sözü məhəbbət gözdə olmaz, könüldə olar; 2
(-ри, -ра) yaln. c. üzüm növü.
say səkkiz; муьжуьд лагьай sıra s. səkkizinci.
zərf. səkkiz-səkkiz.
səkkizlik; муьжуьдан кьул səkkizlik taxta.