(-из, -на, -а) f. 1. oyatmaq, oyandırmaq, ayıltmaq, özünə gətirmək; 2. məc. ayıltmaq, gözünü açmaq, qəflət yuxusundan ayıltmaq
1. ayıqlıq, sayıqlıq, gözüaçıqlıq; 2. ayıq qalma, yatmama, oyaqlıq.
bax уяхдаказ.
zərf ayıq (surətdə), ağlı başında, bayğınlığı (məstliyi) keçmiş halda; sayıq (lıqla).
bax уяхарун.
ləzgi əlifbasının iyirmi doqquzuncu hərfi.
təql. quqquluqu (xoruz banı); уь-уь авун (уь-уь ягъун) quqquluqu etmək, banlamaq.
(-вез, -вена, -уьг) f. sürtmək.
təql. öhö, öhö-öhö (öskürərkən çıxan səs); уьгьуь-уьгьуь авун bax уьгьуь¹ (уьгьуь ягъун).
(-ди, -да, -яр) öskürək, öskürtü; уьгьуь акатун (уьгьуь атун) öskürək tutmaq, öskürmək; уьгьуь гъун öskürək gətirmək, öskürtmək, öskürəyə səbəb olmaq;
bot. öskürəkotu.
уьж авун iki adam arasında düşməncəsinə münasibət yaratmaq, ləc salmaq; aralarını vurmaq, vuruşdurmaq; küsüşdürmək; * уьж къахчун öc almaq, intiqam al
хьун f. 1. düşmən olmaq, yola getməmək, ləc düşmək, ləcləşmək (dan.); 2. mübahisə etmək, çəkişmək, tutaşmaq, öcəşmək
düşmənlik, düşməncəsinə münasibət; ədavət.
(-ди, -да, -ар) tar. özdən; sərbəst kəndli.
(-ди, -да, -ар) üzəngi; * уьзенгар чуькьуьн qulaqburması vermək.
(-ди, -да, -ар) uzüm; уьзуьмдин üzüm -i[-ı]; уьзуьмдин кул üzüm salxımı; * уьзуьмрин чӀере a) üzüm ağacı, tənək, meynə; b) üzüm talvarı; bax ципицӀ
üzümçü.
üzümçülük; уьзуьмчивилин üzümçülük -i [-ı].
1. üzr; уьзуьр кӀан хьун (уьзуьр тӀалабун) üzr istəmək (diləmək), üzrxahlıq etmək, bağışlanmasını xahiş etmək; 2
bax эквеба.
səhərədək, səhərəcən, səhərə kimi.
dial. 1. səhər, sübh, sabah; уькнен хьун sabah açılmaq, səhər açılmaq, gündüz başlamaq; 2. səhər -i [-ı]; уькнен ахвар səhər yuxusu; 3
zərf səhərdən, sabahdan, sabah başlanandan bəri.
zərf səhər-səhər, sabah-sabah, səhər tezdən, sübh ertədən.
dial. bax экуь.
bax уьцӀуь.