zərf gülə-gülə; gülümsərcəsinə, gülümsənərək, təbəssümlə.
(-и, -а) yaln. c. primitiv yəhər, qaltaq (eşşəyin belinə bağlamaq üçün).
bax хъурт.
(-ез, -ена, -уьхъ) f. 1. gülmək; вичи лугьуз – вич хъуьрез. Ata. sözü özü deyir, özü də gülür; 2. sevinc ifadə etmək; sevinmək, şadlanmaq; 3
(-и, -а, -ар) is. gülüş; gülmə; istehza.
(-ри, -ра) c. 1. deyib-gülmə, gülüşmə; şənlənmə; zarafat; 2. məc. istehza, masqara, ələ salma, lağa qoyma, rişxənd; * хъуьруьнар авун bax хъуьруьнарун
(-из, -на, -а) f. 1. gülüşmək, birlikdə gülmək; şadlanmaq, şənlənmək; 2. məc. gülmək, istehza etmək, ələ salmaq, lağ etmək, masqaraya qoymaq
(-из, -на, -а) f. 1. güldürmək, gülməsinə səbəb olmaq; gülüş doğurmaq; 2. məc. kefini açmaq, şənləndirmək, şadlandırmaq, sevindirmək
(-ди, -да, -ар) qabıq, qişa, qılaf; мухан хъуьруьшар arpa qabığı.
(-из, -на, -а) f. 1. udmaq; 2. məc. dözmək, qatlaşmaq, sükut etmək; bax туькьуьнун.
dial. bax туьхуьн.
dial. bax туьхуьрун.
(-ди, -да, -ар) bot. ot növü (ilişkən, sarmaşıq).
хьун f. 1. yumşalmaq, yumşaq (elastik) hala gəlmək, sərtliyini, bərkliyini itirmək; 2. mülayim olmaq, həlim olmaq, yumşalmaq, mülayimləşmək
1. yumşaq; хъуьтуьл мес yumşaq döşək; хъуьтуьл фу yumşaq (təzə) çörək; 2. mülayim, həlim; хъуьтуьл гьава yumşaq hava; * рикӀ хъуьтуьл хьун bax рикӀ; х
(-ри, -ра) bədənin yumşaq əti, yumşaq yerləri; * хъуьтуьлрикай кьун qılığına girmək, dilə tutub razı etmək, yola gətirmək
f.sif. yumşaldıcı, yumşaldan, yumşaq hala sala bilən.