dial. bax куьруьвал.
(-ди, -да, -ар) dırmıq, çəng; ot dırmığı, daraq.
turşməzə, turşaşirin.
(-ри, -ра) c. alma növü (turşməzə).
turşməzəlik, turşaşirinlik.
(-уь, -е, -ер) zoğ; şüy, cavan budaq, şiv.
[цhуьцуьх] (-ди, -да, -ар) qıyıq, iri iynə.
цыз акьахун (алахьун) dial. çimçişmək, iyrənmək, çiyrənmək, diksinmək, səksənmək.
“Ц” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı.
(чкад. п.) bax яд.
(чкад.п.) bax цӀай¹.
(цӀу, цӀа, цӀаяр) 1. od, atəş; alov; барутни цӀай сад садав кьадач. Ata. sözü barıt ilə odun dostluğu olmaz; 2
1. tib. malyariya; isitmə-qızdırma, titrətmə-qızdırma; qaraqızdırma (dan.); цӀай атун malyariya xəstəliyinə tutulmaq; буьркьуь цӀай uzunsürən (xroniki
1. həm yanğın, həm tufan (tufanlı havada baş verən qarşısıalınmaz şiddətli yanğın haqqında); 2. məc. qiyamət, gurultu, patıltı, qarışıqlıq; dünyanın a
1. od-alov, alovla yanan od; 2. məc. od-yalov, zirək, diribaş, çevik, nadinc (əsasən uşaq haqqında); аял туш, цӀай-ялав я uşaq deyil, od-alovdur
(-ди, -да, -ар) 1. ildırım, şimşək; цӀайлапан ягъун ildırım çaxmaq, şimşək çaxmaq; цӀайлапанди ягъун ildırım vurmaq, şimşək vurmaq; 2
dial. tonqal.
atəşpərəst.
atəşpərəstlik (atəşpərəstlərin dini, oda sitayiş etmə).
(-ди, -да, -ар) lələk (quşlarda).
(-ри, -ра) c. 1. bax цӀакул; 2. quşələyi.
təql. çatıltı, çatırtı (odun yanarkən çıxan səs).
хьун f. 1. hamar olmaq, hamar hala düşmək, düzlənmək, hamarlaşmaq; 2. məc. daha da gözəl olmaq, pardaqlanmaq, qəşəngləşmək, gözəlləşmək
1. hamar, düz (səth haqqında); цӀалцӀам кьул hamar taxta; 2. dan. sığallı, hamar (saç haqqında); 3. sürüşkən, sürüşək, tamamilə hamar; sivişkən; цӀалц
(-из, -на, -а) f. 1. hamarlamaq, hamar hala salmaq, düz etmək, düzləndirmək; кьул цӀалцӀамарун taxtanı hamarlamaq (rəndə və s
1. hamarlıq, hamar şeyin halı, hamar olma, düz olma; 2. məc. səlislik, rəvanlıq, axıcılıq.
bax цӀалцӀамдиз.
zərf dan. asanca(sına), asanlıqla, çətinlik çəkmədən, çox rahat.
(-уни, -уна, -ар) çırpı, quru budaq, kol qırıntısı, şax; цӀамар кӀватӀун çıl-çırpı yığmaq; * а виле цӀам! bax вил¹; цӀам хьиз хьун əriyib çöpə dönmək,
1. odun; şax-şəvəl, şax-budaq, çıl-çırpı, ağac yanacağı (hər cür); 2. qış üçün odun tədarükü (ehtiyatı) mənasında
dial. şabalıd; цӀанбулдин şabalıd -i [-ı]; bax шабалт.
dan. gəzəyən qadın.
(-ди, -да, -ар) 1. bot. süpürüm (çöl bitkisi); 2. tərə növü; 3. məc. dan. arıq.
(-ди, -да, -ар) 1. bot. ayıdüdüyü; 2. qurumuş baldırğan, ayıdüdüyü və ya qalın qamış (qırğı) gövdəsindən kəsilmiş borucuq, boru parçası (üfləyərək mot
dial. bax цӀапан.
(-ри, -ра) c. bot. 1. tərə növü; 2. kəklikotu, kəkotu.
(-уни, -уна, -ар) peyin (ulaq, at, və s. iri heyvanların yumrular şəklində olan ifrazatı); балкӀандин цӀап at peyini
цӀап(ар) ягъун alqışlamaq, əl çalmaq; bax кап (капар ягъун).
(-ди, -да, -ар) 1. sapand, quşatan; 2. tar. sapand (qədimdə daş atan silah).
(-ди, -да, -ар) tex. qanad, pər (təyyarədə, gəmidə və s.).
(-ди, -да, -ар) parıltı, bərq, şölə (parıldayan, sayrışan işıqlı nöqtələr, parıldayan dairəciklər); цапӀрапӀар гун (авун) a) parıldamaq, bərq vurmaq,
(-а, -а, -ар) dağın döşü, dik yamac; цӀараз акьахун yamaca qalxmaq.
(-а, -а) bitki (meyvə) xəstəliyi (pis hava şəraitində əmələ gələn); цӀара ягъун a) xəstəlikdən məhv olmaq, puç olmaq (meyvə və s
(-цӀи, -цӀе, -ар) 1. xətt, cızıq; дуьз цӀар düz xətt; 2. sətir; misra; шиирдин цӀар şerin misrası; цӀарцӀин кьил sətirbaşı, abzas; 3