dial. bənd.
dial. qır; qatran (ağac qabığından çəkilmiş).
(-ди, -да, -ар) tar. dəhyek (vergi növü).
(-еди, -еда, -ер) 1. xüs. iri qum; шимедин къван geol. qumdaşı, şist (lay-lay quruluşlu süxur); 2. bax шимехъан
qumlu yamac (yer); bax шим.
dial. bax шумуд.
bax шемкь.
bax шандакь.
(-из, -на, шиндакь ая) f. 1. şıltaq etmək, ağlamaqla narahatlığını bildirmək (uşaq haqqında); 2. məc
(-ди, -да, -ар) şinel (qış paltosu).
bax шинель.
şipşirin, çox şirin.
(-еди, -еда, -ер) rəng, boya; шир ягъун rəngləmək, boya ilə boyamaq.
təql. şırıltı səsi, şırıldama, şır-şır; шир-шир авун şırıldamaq, şırıltı ilə axmaq, tökülmək (su, yağış, və s
köhn. şöhrətli, məşhur, tanınmış, adlı-sanlı; шира авун məşhur etmək, ad qazandırmaq, tanıtmaq, məşhurlaşdırmaq, şöhrətləndirmək; шира хьун məşhur olm
məşhurluq, ad-sanlılıq, şöhrətlilik.
dial. dövrələmə eyvanlar.
şirdan, qursaq.
1. şirin; dadlı, ləzzətli; ширин чай şirin çay; ширин чуьхвер şirin armud; 2. məc. xoş, nəvazişli, oxşayıcı, ürəyəyatan, xoşagələn; ширин гаф şirin sö
хьун f. 1. şirin olmaq, şirin dad vermək, şirinləşmək: «вирт-вирт» лугьуналди сив ширин жедач. Ata. sözü halva-halva deməklə ağız şirin olmaz; 2
(-из, -на, -а) f. 1. şirin etmək, şirinləşdirmək; şirni qatmaq, şirni vurmaq; 2. məc. dada gətirmək, dadlı etmək, dadlandırmaq
1. şirinlik, şirin dad; dadlılıq, ləzzətlilik; dad, ləzzət; ширинвал квай şirintəhər, bir az şirin, şirinhal; 2
bax шириндаказ 2).
zərf 1. şirin, ləzzətlə, həvəslə, şirin-şirin; 2. məc. xoş, səmimiyyətlə, açıq ürəklə, mehribancasına, səmimi
bax шириндаказ.
(-ди, -да, -ар) yapışqan; çiriş (çəkməçi yapışqanı); гъуьруьн шириш undan hazırlanmış yapışqan.
шириш авун bax ширишун; шириш хьун bulanmaq, bulaşmaq, batmaq, kirlənmək (başdan-başa, hər tərəfi, tamamilə)
(-из, -на, -а) f. bulaşdırmaq, kirlətmək, batırmaq (başdan-başa, tamamilə).
(-ди, -да, -ар) 1. k.t. arı yapışqanı; 2. jelatin (nazik və şəffaf yapışqan maddə).
zərf dan. tez, cəld, o saat, bir anda; şırp, birdən, dərhal.
(-из, -на, -а) bax шуьрун.
şirçi, şir çəkən, rəngsaz.
şirçilik, rəngsazlıq.
geol. şist (quruluşca lay-lay olan dağ süxuru).
1. şit; duzsuz; шит ниси şit pendir; шит къафун şit xörək; 2. məc. bayağı, qeyri- ciddi, yüngül; шит кас şit adam; шит гаф bayağı söz; 3
хьун f. 1. şit olmaq, lazımınca duzu olmamaq; 2. məc. yüngüllük eləmək, şit-şit danışmaq, şitlənmək; 3
bax шит (шит авун) a).
1. şitlik, duzsuzluq; 2. məc. şitlik, bayağılıq, yüngüllük; sırtıqlıq, dəcəllik; шитвал авун şitlik eləmək, nadinclik eləmək, dəcəllik eləmək; yüngüll
bax шитвал (шитвал авун).
bax шитдаказ 2).
zərf 1. şit halda, az duzlu, duzsuz; 2. məc. şit-şit, qeyri ciddi, yüngül-yüngül.
bax штил.
köhn. barışıq; müqavilə, ittifaq.
olduqca nazik, çox nazik; шиткар фу yayma çörək, çox nazik çörək; * шиткар хьун əmələ gəlməmək, boy atmamaq (uşaq haqqında)
(-из, -на, шит ая) bax шит (шит авун) b).
bax шайтӀан.
(-ди, -да, -ар) şifer, şist; шифер алай къав şiferli dam.
şifon (nazik pambıq və ya ipək parça); шифондин şifondan tikilmiş.
müxt. mən.: şifr; шифр алай şifrli.
şifrçi (şifrələyən və şifri açan adam).