“авун”-un murad forması; bax авун; ийиз тун (гун) icb. qayırtdırmaq, düzəltdirmək (bir şeyi); etdirmək, gördürmək (bir işi)
dial. bax ийида.
“авун”-un indiki zaman forması; bax авун.
1. dan. bax авун; 2. “авун”-un təklif forması.
ийир-тийир квахьун (ийир-тийир хьун) a) başını itirmək, ağlını itirmək, nə edəcəyini bilməmək, çaşbaş olmaq, çaşıb qalmaq, dolaşıb qalmaq; b) məc
dial. bax иеси.
zərf həmişə deyil, hərdənbir, arabir, hərdən, az-az.
икир авун f. qəd. 1. rəhmət oxumaq (demək), yaxşılıqla anmaq, yaxşılığına danışmaq; 2. allahdan mərhəmət diləmək
bax экисун.
ikrah, iyrənmə, nifrət; икрагь авун a) ikrah etmək, iyrəndirmək, nifrət oyatmaq; c) bezdirmək, cana doydurmaq, usandırmaq
хьун f. 1. ikrah olmaq, iyrənmək, nifrət etmək; 2. bezmək, təngə gəlmək, cana gəlmək, usanmaq.
dan. bezginlik, cana doyma, təngə gəlmə, bezmə, usanma.
1. ikram, hörmət, sayğı, ehtiram; 2. təzim, hörmət etmə, baş əymə; икрам авун bax икрамун.
(-из, -на, икрам ая/-а) f. 1. ikram etmək (qılmaq), hörmət bəsləmək, ehtiram etmək, sayğı göstərmək, əzizləmək; 2
iks.
dial. bax йикъан.
bu qədər, bunca; belə; икьван чӀавалди (икьван гагьди) bunca zamanda, bu vaxta kimi; икьван еке bu yekəlikdə, bu böyüklükdə
bax екъи.
iqlim, ab-hava.
хьун f. sözləşmək, şərtləşmək, razılığa gəlmək, müəyyən qənaətə gəlmək, anlaşmaq.
1. iqrar, qərar, qənaət; 2. sözləşmə, şərt, əhd; икьрар чӀурун iqrarından dönmək, əhdinə vəfa etməmək, sözünə əməl etməmək, əhdini pozmaq
1. beləliklə, belə ki; 2. bax икӀ(а).
belə, bu cür; икӀ тушни? belə deyilmi?; икӀ хьайила belə olan surətdə; beləliklə; гьа икӀ(а) beləcə, bunun kimi, bu cür, bu qayda ilə, bu tərzdə; məhz
(-ди, -да, -яр) biyan, biyan kökü.
köhn. həftə.
bax кӀи².
əlac, çarə; илаж авай əlacı olan, əlaclı; илаж авун a) əlac etmək, çarə tapmaq, vəziyyətdən qurtarmaq; b) müalicə etmək, sağaltmağa çalışmaq; илаж атӀ
bax гъуьлягъ.
dial. bax нер.
1. ilham; təb, ruhlanma; илгьам гун ilham vermək, vəcdə gətirmək, ruhlandırmaq, ilhamlandırmaq; илгьам къачун ilham almaq, təbə gəlmək, ruhlanmaq, ilh
(-из, -на, -а) f. 1. həzm etmək, mədədə həll etmək (yemək haqqında); 2. məc. həzm etmək, dözmək, udmaq, qəbul etmək; təhəmmül etmək, qatlaşmaq; 3
(-из, -на, -а) f. 1. həzm olmaq, mədədə həll olmaq (yemək haqqında); 2. məc. məc. həzm etmək, dözmək, udmaq, qəbul etmək; təhəmmül etmək, qatlaşmaq
илиг атӀун) a) təngə gətirmək, cana gətirmək, bezdirmək, usandırmaq; b) iliyinə (sümüyünə) qədər işləmək, çox dərin təsir etmək (şaxta)
1. zərf durmadan, ara vermədən, arası kəsilmədən, dayanmadan, fasiləsiz, aramsız; илигна къун aramsız yağmaq (yağıntı haqqında); илигна рахун durmadan
(-из, -на, илиг) f. 1. müxt. mən.: vurmaq; лаш илигун çubuqla vurmaq (döymək), çubuqlamaq, kötəkləmək; къамчи илигун qamçı ilə vurmaq, qamçılamaq; кӀа
(-из, -на, -а) f. 1. dial. üzünü almaq, ayırmaq (məs.: xörəyin yağını almaq); 2. bax илирзун.
(-ди, -да, -ар) 1. elm; тӀебиатдин илимар təbiət elmləri; чӀалан илим dilçilik, dilşünaslıq; илимдин elm -i [-ı], elmi; 2
asqırma, asqırtı, asqırıq; илирз авун bax илирзун.
(-из, -на, -а) f. asqırmaq.