1. müdriklik, aqillik; 2. görkəmlilik, məşhurluq.
köhn. culfa, toxucu (əl hanasında parça və s. toxuyan adam).
culfalıq, culfaçılıq.
1. gildən qayrılmış iri həcmli küp (həmərsin şəklində); 2. dial. itburnu, həmərsin.
(-ри, -ра) c. armud növü.
хьун f. 1. yanmaq, odlanmaq, yanıb külə dönmək, məhv olmaq; кана кармаш хьун a) yanıb məhv olmaq, yanıb külə dönmək; b) məc
(-из, -на, -а) f. 1. yandırmaq, yaxmaq, külə döndərmək, məhv etmək; 2. məc. mənəvi əzab vermək, ruhən incitmək; кана кармашун yandırıb-yaxmaq, yandırı
zool. karp (şirin su balığı növü); карпдин karp -i [-ı].
(c. картар) kart (qumar kağızı; qumar oyunu); карт гун kart vermək; карт ягъун kart vurmaq, kartla qumar oynamaq; картарал къугъун kart oynamaq (bax ч
(-ди, -да, -яр) xəritə.
dial. duzu narınlaşdırmaq üçün daş.
c. 1. bax карт; 2. bax кард.
yumru daş (məişətdə müxtəlif məqsədlər üçün işlədilən).
karton; картондин kartondan hazırlanmış, karton.
(-ди, -да, -ар) kartof; картуфдин kartof -u [-ü]; картуфдин гъуьр kartof unu.
kartofçu.
kartofçuluq.
КАРТУШКА dan. kartoşka; bax картуф.
(-ди, -да, -яр) 1. zool. qumru; карудин qumru -i [-ı]; 2. şair. gözələ işarə (qumrunun gözəlliyinə, hərəkətlərinə təşbeh)
bax кар¹ (кар авун); * зурба карна a) zorba iş gördü (bacardı); b) məc. ümumiyyətlə heç bir iş görmədi
(-ди, -да, -ар) toxuc. əriş.
(-из, -на, -а) f. əriş qurmaq, ərişləmək, xananın əsas iplərini çəkmək (toxuculuqda).
karxana, müəssisə.
(крчуни, крчуна, крчар) 1. buynuz; гьерен карч qoç buynuzu; 2. buynuza oxşayan şey; zar. şiş, ur (başda); * карч къене авай buynuzu içində (üzündən fa
(-ди, -да, -яр) 1. işbilən, işbacaran, bacarıqlı, işgüzar (adam); 2. məc. işbaz, fırıldaqçı.
işcillik, bacarıqlılıq, işgüzarlıq.
(-ди, -да, ксар) 1. adam, kəs, insan, nəfər, şəxs, sima; хъсан кас yaxşı adam; 2. dan. kişi (cinscə qadının əksi); кьуьзуь кас qoca kişi; 3
kişilik; igidlik, mərdlik, qeyrət, hünər.
kaska, taskülah, dəbilqə (dəmir papaq).
müxt. mən.: kassa.
kassir.
kassirlik.
kasta, silk, qrup, təbəqə.
1. ilğım; 2. məc. xəyal.
qaç-qov, qaçaqaç, əl-ayağa düşmə, qarışıqlıq, çaxnaşma.
qaçaqaç.
dan. qaçqın.
kataloq.
(-из, -на, -а) f. 1. qaçır(t)maq, qaçmasına şərait yaratmaq, kömək etmək; qaçmağa məcbur etmək; 2. məc
kater (motorlu və ya yelkənli kiçik gəmi).
riyaz. katet.
katib.
katiblik.
zərf qaça-qaça, yüyürə-yüyürə, tez-tez, tələsik, qaçaraq.
1. keçm. zam.: bax катун¹; 2. “катун¹”-dan f.bağl. qaçıb, qaçaraq.
1. tar. katorqa; 2. məc. ağır həyat şəraiti, ağır zəhmət,.
КАТРАН bax кард.
qazança, kiçik qazan.
(-из, -на, кат) f. 1. qaçmaq, sürətlə getmək, yüyürmək; къуьрез «кат» лугьуда, кицӀиз – «яхъ». Ata. sözü dovşana qaç deyir, tazıya tut; 2
(-аз, -ана, катут) dial. bax гатун.