(-из, -на, къакъучӀ) f. 1. aralanmaq, çəkilmək; 2. uzaqlaşmaq, kənara çıxmaq.
(-ди, -да, -ар) 1. qovğa, qalmaqal, dava, münaqişə; къал акъудун qalmaqal salmaq, dava salmaq, qovğa salmaq; 2
КЪАЛАЙ, КЪАЛДИ (чкад. п.) dan. bax югъ; югъ къал вегьин bax югъ.
qilü-qal, mübahisə, dedi-qodu; dava-dalaş, səs-küy; къал-къуьл авун qilü-qal etmək (salmaq), səs-küy salmaq, dalaşmaq
1. “ver” mənasında (1-ci şəxsə aiddir); bax геце; 2. əmr form. bax къалун; 3. «gəl», «gəlin» (bir işə dəvət mənasında xitab kimi işlənir)
1. həyəcan, təşviş, təlaş, narahatlıq; къалабулух акатун a) həyəcana gəlmək, həyəcan keçirmək, təlaş keçirmək, narahatlıq keçirmək, təşvişə düşmək; b)
kömbə çörək, qalac.
zərf günü-gündən, gündən-günə, günlər keçdikcə, tədricən.
(-из, -на, -а) f. dan. 1. dalaşdırmaq, vuruşdurmaq, savaşdırmaq, bir-birinin üzərinə salışdırmaq, aralarına dava salmaq; 2
(-ди, -да, -ар) bot. qanqal, qalağan; къалгъандин qanqal -i [-ı].
хьун f. 1. qalınlaşmaq; 2. sıxlaşmaq; kəsifləşmək, çoxalmaq.
1. qalın; sıx; къалин там qalın meşə; 2. kəsif, qəliz, qatı, qeyri-şəffaf, tutqun; къалин циф qalın duman; 3
(-из, -на, -а) f. qalınlaşdırmaq.
qalınlıq.
zərf sıx-sıx, çox sıx, çox qalın, bir-birinə çox yaxın.
bax къалиндаказ.
qəlyan, çubuq.
bax къал¹.
1. qəlp, saxta, qondarma, yalançı, qayırma, uydurma; къалп пул qəlp pul; 2. məc. süni, yapma, aldatma, yalan
1. qəlplik, saxtalıq; 2. saxta hal, saxta hərəkət; riyakarlıq.
zərf yalandan, süni surətdə, riyakarlıqla, riyakarcasına.
1. qaltaq, yəhər qaltağı; 2. dan. köhnə, atılmış, nasaz (cihaz, maşın və s.).
qaltaqçı (qaltaq qayıran usta).
къалум хьун f. 1. din. qənim olmaq, cəzasını vermək, cəzalandırmaq; ваз аллагь къалум хьурай! qarğış allah sənə qənim olsun!, allah cəzanı versin!; 2