1. hündür, uca, yüksək; кьакьан цал hündür divar; кьакьан тар hündür ağac; 2. hündür, ucaboy(lu), hündürboy(lu); кьакьан кас hündür adam; 3
хьун f. 1. yüksəlmək, ucalmaq, qalxmaq, yuxarıya doğru artmaq; boy atmaq; 2. məc. ucalmaq, hörmətə minmək, yüksəlmək
(-из, -на, -а) f. 1. ucaltmaq, qaldırmaq, yüksəltmək (tikili və s. haqqında); 2. məc. ucaltmaq, yüksəltmək
1. hündürlük, ucalıq, yüksəklik; кӀвалин кьакьанвал evin hündürlüyü; 2. məc. ucalıq, mənəvi yüksəklik, nəciblik, alicənablıq; şərəf
zərf hündürdən, ucadan, yüksəkdən; кьакьандай лув гун hündürdən uçmaq; * кьакьандай рахун bax виняй (виняй рахун)
zərf uca, yüksək, hündür; хва бубадилай кьакьанз аквазва oğul atasından hündür görünür (müqayisə məqamında)
dan. qəmişlik (bax кьакь¹ 2).
qağla (saxsı qab).
(-из, -на, -а) f. ürəyi qalxmaq, ürəyi bulanmaq, qusmaq istəmək, öyümək.
(-из, -на, -а) f. əsnəmək.
(-уни, -уна, -ар) 1. çöp; кирбитдин кьал kibrit çöpü; 2. qurumuş ot saplağı, ot gövdəsi; nazik ağac qırıntısı; 3
çəngəl.
(-уни, -уна, -ар) bax чуьхвер; кьалун багъ armud bağı, armudluq.
çör-çöp (alaq, ağac, ot və s. qırıntısı).
(-ри, -ра) c. quşələyi (dəstə şəklində bağlanmış quş lələkləri və ya çöp topası); фаз кьаларар ягъун (фаз кьал ягъун) quşələyi ilə (çöplərlə) çörəyə n
kürkə bənzər isti qış geyimi.
хьун f. 1. bulanmaq, duruluğunu (şəffaflığını) itirmək; 2. donuqlaşmaq, tutqunlaşmaq, donuq hala gəlmək, şəffaflığı getmək; 3
1. bulanıq; кьалу яд bulanıq su; 2. donuq, tutqun, dumanlı, şəffaf olmayan; кьалу шуьше donuq şüşə; 3
1. bulanıqlıq, bulanıq olma; 2. donuqluq, tutqunluq; 3. çirklilik, kirlilik.
dial. bax кӀалхан.
(-уни, -уна, -ар) sürgəc (xizəyin, kirşənin tayı); гъелцин кьам kirşənin sürgəci.
(-у, -а, -ар) peysər, boyun ardı, ənsə; кьамун кӀараб peysər sümüyü; * кьамал акьахун məc. boynuna minmək; кьама ялар тун a) özünü öymək, özünü çəkmək
1. iri peysərli, boynuyoğun; 2. məc. müftəxor, tüfeyli (adam).
“яхъ” ziddi; bax кьун¹.
iyun.
“кьун¹”-un təklif forması; кьан чна bax кьун¹.