хьун f. 1. ağrımaq, ağrı hiss etmək; canı acımaq, canı yanmaq; 2. əzilmək, zədələnmək.
тӀар авун bax тӀарун (2-3).
təql. şaqqıltı, çatıltı (səsi); çatırtı-patırtı.
1. tarım, tarım çəkilmiş, dartılmış, gərgin; тӀарам еб tarım ip; 2. bərk, möhkəm; тӀарам буржин bərk yay; 3
хьун f. 1. tarımlanmaq, gərilmək, bərk dartılmaq, tarım çəkilmək; 2. möhkəmlənmək, bərkimək; 3. dartılma, gərilmə, çəkilmə, tarımlaşma
(-из, -на, -а) f. 1. tarımlamaq, tarım çəkmək, tarım etmək, bərk dartıb çəkmək; сим тӀарамарун simi tarımlamaq; 2
1. tarımlıq; gərginlik; 2. möhkəmlik, bərklik; 3. məc. gözəllik, qəşənglik; şıqlıq.
zərf 1. bərk, tarım, möhkəm; 2. məc. gözəl, qəşəng; gözəlcə, qəşəngcə; şıq.
bax тӀарамдаказ.
təql. tək-tək tökülən dənəvər halında olan bir şeyin və ya iri yağış damcılarının dəmirə və s. dəyməsindən çıxan səs
(-ди, -да, -ар) keç. 1. ucuna kəlağayı bağlanaraq toy evinin damına sancılan ağac (toy nişanəsi kimi); çubuğa bağlanaraq toy evinə aparılan kələğayı,
dial. bax пайдах.
1. ağrı, əziyyət, əzab, acı; чӀехи кьилихъ чӀехи тӀарвални жеда. Ata. sözü böyük başın böyük də ağrısı olar; 2
bax тӀампӀна.
(-ди, -да, -ар) is. his, duda, qurum, tüstü qarası; тӀарун(ди) кьун qurum bağlamaq, qurumla örtülmək, his basmaq, his tutmaq, hislənmək, qurumlanmaq (
(-из, -на, -а) f. 1. ağrımaq; 2. ağrıtmaq, əziyyət vermək, incitmək; canını acıtmaq; 3. məc. mənəvi əzab vermək, əziyyət vermək, incitmək, əzmək, nara
bax тасма.
bax тӀапӀупӀ.
(-уни, -уна, -ар) mağara.
bax тӀа хьун.
(-уни, -уна, -ар) novruz içkisi; sələmə (məh.); * тӀач авун a) novruz içkisi hazırlamaq; b) məc. sərf etmək, xərcləmək, sovurmaq, puç etmək (pulunu, m
ТӀЕЯ dial. hanı; bax гьинава 1).
(-уни, -уна, -ар) çubuq, şüy; цӀвелин тӀвал söyüd çubuğu; ракьун тӀвал dəmir çubuq; * пакун тӀвал bax пагв¹; тӀвал хьтин a) çubuq kimi nazik və düz, ç
(-ди, -да, -ар) 1. düyün; тӀвал ахъаюн düyünü açmaq; тӀвал гун (тӀвал ягъун) düyün vurmaq, düyünləmək; 2
тӀвал-тӀвал хьун 1. düyün-düyün olmaq, düyünlənmək, dolaşmaq, pırtlaşmaq (ip və s. haqqında); 2. zolaq-zolaq olmaq, zol-zol olmaq (çubuq, qamçı zərbəs
(-и, -а) 1. тӀвал-ın cəmi; bax тӀвал; 2. yaln. c. barmaqlıq (ağacdan, dəmirdən və ya məftildən qayrılmış tor, hörgü); дакӀардин тӀвалар pəncərə barmaq
(-цӀи, -цӀе, -ар) 1. ad; ктабдин тӀвар kitabın adı; яр – чарадан, тӀвар – жуван. Ata. sözü ad mənim, yar özgənin; 2
ad-san, şöhrət, nüfuz, hörmət, yaxşı ad; тӀвар-ван авай adlı-sanlı, şöhrətli, məşhur, tanınmış; * тӀвар-ван акъатун a) adı dillərdə dastan olmaq, məşh
zərf adbaad; тӀварба-тӀвар кхьин adbaad yazmaq.
adaş.
adaşlıq.
qram. əvəzlik; ксарин тӀварцӀиэвезар şəxs əvəzlikləri.
dial. bax тӀветӀ.
bax тӀекв.
bax тӀекв-тӀекв.
(-ре, -ре, -ер) milçək, çibin, sinək; тӀветӀрен milçək -i [-ı]; лекьре тӀветӀер кьадач. Ata. sözü qartal milçək tutmaz; * балкӀандин тӀветӀ zool
(-ди, -да, -ар) çil (dəridə, üzdə); тӀветӀвелар квай çil-çil, çilli, çoxlu çili olan, çil basmış.
(-из, -на, -а) dan. bax тӀветӀ (тӀветӀ авун).
bax тӀехв.
1. xal-xal, üstündə xalları olan, xallı; тӀвех-тӀвех хьун a) xal-xal olmaq, xallarla örtülmək, üzərində xallar əmələ gəlmək; b) çil-çil olmaq, çillərl
bax тӀям.
(-ди, -да) 1. təbiət; тӀебиатдин илимар təbiət elmləri; 2. xasiyyət, xarakter.
(-ди, -да, -ар) həkim, təbib (ər.).
təbiblik, həkimlik.
1. təbii; тӀебии кьиникь təbii ölüm; тӀебии газ təbii qaz; 2. həqiqi, əsl, xalis, natural; тӀебии цур təbii mis; * тӀебии гьалдай акъатун təbii halınd