1. qabarıq zolaq (parçada); рувар авай парча diyir-diyir qabarıqlı parça; 2. torpaq səngəri.
(-аз, -ана, -ув) f. 1. qamaşmaq (diş haqqında); бубади хват неда, хцин сарар рувада. Ata. sözü atası turşu yemiş, balasının dişi qamaşmış; 2
(-из, -на, -а) f. qamaşdırmaq (turş şey haqqında).
(руквади, руквада, руквар) 1. toz; tozanaq; руквадин toz -i [-ı]; 2. toz, ovuntu; шекердин руг şəkər tozu, şəkər ovuntusu; кукран руг ağac ovuntusu, t
xıncım-xıncım, tikə-tikə, parça-parça; руг-руг авун a) xıncım-xıncım etmək, tikə-tikə etmək, toz halına salmaq; b) məc
sif. toztəmizləyən, toztəmizləyici; ругмихьдай машин toztəmizləyən maşın.
say altı; ругуд лагьай sıra s. altıncı.
zərf altı-altı.
altıaylıq; ругудвацран аял altıaylıq uşaq.
altıgünlük.
altıillik.
bax ругудйикъан.
altıbucaqlı, altı bucağı olan; altıkünc.
altı dəfə, altı kərə.
bax ругудйисан.
altımisralı, altı misradan ibarət (şer haqqında).
hənd. altıüzlü, altı üzü olan.
altıyaşar (otyeyən heyvanlar haqqında); ругудчӀуран яц altıyaşar öküz.
(-ди, -да, -ар) 1. erkək uşaq, oğlan uşağı; ругул аял erkək uşaq, oğlan; 2. cavan oğlan, gənc oğlan, yeniyetmə
(-из, -на, руг ая) f. 1. toz eləmək, toz qaldırmaq, tozlamaq; 2. bərk cismi əzərək toz halına salmaq; 3
(-ди, -да, -ар) is. k.t. vəl (taxtadan qayrılmış taxıldöyən alət); * ругунар акалун məc. dan. vedrə bağlamaq, ələ salmaq, lağa qoymaq, masqara etmək,
(ргаз, ргана, ругуг) f. 1. qaynamaq; нек ргазва süd qaynayır; кьве кьил са къапуна ргадач. Ata. sözü iki baş bir qazanda qaynamaz; 2
1. qaynanmış; qaynadılmış; ругур яд qaynanmış su; 2. qaynar suda bişirilmiş; ругур як suda bişirilmiş ət, soyutma ət
tozsoran, tozyığan.
(-а, -а, -ар) sıx bitmiş hündür, keçilməz alaq otları; cəngəllik; ругъ акьалтун alaq basmaq, keçilməz olmaq
(-ди, -да, -ар) 1. zool. zəli; 2. məc. istismarçı, qaniçən, qansoran; * ругъвал хьиз алкӀун a) zəli kimi yapışmaq, yapışıb əl çəkməmək; b) təngə gətir
Bozdar, it ləqəbi (boz tüklü).
bax рагъул.
bax рагъуларун.
(-ди, -да, -ар) bot. qızıl boya, boyaq otu (kökündən qırmızı boyaq alınan ot).
bax руьгь.
ruhani, din xadimi.
ruhanilik, din xadimliyi.
1. filiz, külçə, xam mədən; 2. рудадин filiz (mədən) -i [-ı].
(-ди, -да, -яр) tüfəng; ружадин tüfəng -i [-ı]; * буьркьуь ружа köhnə (paslanmış) tüfəng.
(-ди, -да, -яр) ruzi, azuqə, yeyəcək; * рузи атӀун ruzisini kəsmək, yeyəcəksiz qoymaq; ac qoymaq.
(-ва, -ва, -вар) 1. meşə (bax ттам); 2. рукван “рук” söz. sif. meşə -i [-ı]; рукван накьв meşə torpağı
bax ракъурун.
rulet.
ruletka (1. xüs. ölçü lenti; 2. ruletka oyunu).
(-ди, -да, -ар) rulon.
dan. təkan; рум гун a) təkan vermək, hərəkət vermək, irəlilətmək; b) klas. ələ salmaq, təhqir etmək, lağa qoymaq; qısnamaq, sıxışdırmaq
bax рюмка.
rupor (səs gücləndirən boru).
bax урус.
хьун f. 1. rüsva(y) olmaq, biabır olmaq, abırdan düşmək, adı ləkələnmək; 2. məc. dan. çirklənmək, kirlənmək, ləkələnmək, batmaq
rüsva(y), abırdan düşmə, heysiyyətdən düşmə, biabır olma; русвагь авун bax русвагьун.
rüsva(y)lıq, rüsvayçılıq, biabırçılıq.
zərf rüsvayçılıqla; biabırcasına.
zərf русвагьдаказ.