təkməməli (qoyun, keçi haqqında).
(-ди, -да, -ар) satin; сатиндин satindən tikilmiş.
(-ди, -да, -яр) 1. ədəb. satira, məzhəkə, həcv; сатирадин satira -i [-ı]; satirik; 2. məc. istehza, masqara; ifşaedici (acı) gülüş
çaxmaq (çaxmaq daşından od almaq üçün dəmir parçası).
(-ди, -да, -ар) parç, tayqulp; satıl.
1. xasiyyətcə bir olan, həmxasiyyət; 2. yoldaş, arxadaş, sirdaş.
1. həmxasiyyət olma, xasiyyətcə bir olma; 2. yoldaşlıq, arxadaşlıq.
sauna (xüsusi hamam növü).
(-уни, -уна, -ар) 1. ələk; сафунай ягъун bax сутфанун; 2. xəlbir, şadara; * саф хьиз авун dəlik-dəlik etmək, deşik-deşik etmək, xəlbirə döndərmək; саф
1. saf; təmiz; саф гимиш saf gümüş; саф яд saf su; саф авун saf eləmək, saflaşdırmaq; саф хьун saflaşmaq; 2
səfa, zövq, nəşə, ləzzət, kef, həzz; rahatlıq; жафадиз килигай сафани герек я. Ata. sözü cəfa çəkməyən səfa görməz
“саф¹”-ın cəmi; bax саф¹.
naxış növü (xalçada).
ələkçi (ələk qayıran və satan adam).
ələkçilik (ələkçinin işi, sənəti).
1. saflıq, təmizlik; 2. məc. mənəvi təmizlik, düzgünlük, doğruluq, namusluluq.
(-ди, -да, -яр) səfra, sifraq, öd; * сафра хьтин öd kimi, çox acı; сафрад хъач bot. gənəgərçək.
(-ди, -да, -ар) 1. kiçik hörmə səbət, dəsgirə; 2. şlyapa (baş geyimi).
1. birtaylı, bir tayı olan; сахилен рак birtaylı qapı; 2. bir tiyəli, bir tiyəsi olan (bıçaq haqqında)
1. kiçik sağanaq, enli halqa (dəryaz sapı üçün); 2. sağanaq.
bax хъенчӀ.
bax хъенчӀибан.
bax хъенчӀибанвал.
tumac (dəri).
din. imsak.
(-уни, -уна, -ар) sac; сачун(ин) фу sac çörəyi.
biryaşar, biryaşlı, birillik (otyeyən heyvanlar haqqında); сачӀуран дана biryaşar dana.
1. saya, bir rəngdə olan; naxışsız, gülsüz; сая парча saya parça; 2. sadə, saya; сая нехиш saya naxış; сая кас sadə adam, saya adam
(-ди, -да, -ар) sayaq, qayda, üsul, cür, tərz; * и саягъ(да) bu cür, belə, bu qaydada, bu tərzdə, bu sayaq; гьи саягъ(да) necə, nə cür, nə təhər, nə s
(-ци, -це, -ар) 1. çat, yarıq, çatlaq; свар авай çatlağı olan, çatlaq; 2. məsafə, ara (kiçik); рикӀинив свар тур qapını (azacıq) aralı saxla
(-ди, -да, -ар) güruh, dəstə.
tex. qaynaq; сварка авун qaynaq etmək, qaynaqlamaq.
xüs. qaynaqçı.
(суса, суса, сусар) gəlin; сусан gəlin -i [-ı]; сусан кӀвал gəlin otağı; * имид свас əmiarvadı, əmidostu; халуд свас dayıarvadı, dayıdostu; свас чиниз
свас-свас къугъун gəlin-gəlin oynamaq.
1. gəlinlik, gəlin olma halı; 2. свасвилин sif. gəlinlik; свасвилин дуьгуьр gəlinlik duvağı.
(сухва, сухва, сухвар) 1. azı diş; сухвар (-и, -а) c. azı dişlər; 2. сухван diş -i [-ı]; сухван тӀал diş ağrısı; * акьулдин свах ağıl dişi (iyirmi yaş
dial. suda bişirilərkən dağılan; свес картуф bax сав (сав картуф).
dial. hünü.
sviter (toxunma yun köynək).
seans.
(c. сеперар) 1. söyüş; 2. məc. hədə, hədə-qorxu, təhdid; * себ гун (сеперар гун, сеперар авун) a) söyüş söymək, nalayiq (təhqiredici) sözlər işlətmək;
dial. öd, səfra; * себ куркур öd kisəsi, ödlük.
(-ди, -да, -ар) 1. səbəb; 2. bəhanə, əsas, dəlil; 3. bais, səbəbkar, təqsirkar; себеб хьун səbəb olmaq, bais olmaq; * себебдин наречие qram
səbəbkar; təqsirkar.