(хъжез, -ана, хъхьухь) f. 1. düzəlmək, saz hala gəlmək (cihaz, maşın və s.); 2. sağalmaq, yaxşılaşmaq (xəstə, yara haqqında); хер хъжезва yara sağalır
bax хъуцӀур.
“хъач¹”-ın cəmi; хъчарин афар göyərti qutabı; bax хъач¹.
bax хъуьчен(ар).
bax хъичин.
bax хъенчӀ.
“хтун”-un əmr forması; bax хтун.
ləzgi əlifbasının otuz üçüncü hərfi; bax хьа.
“ХЬ” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı.
“хьун”-dan f.sif. olmuş, olub bitmiş, baş vermiş; хьайи агьвалат olmuş əhvalat; * чӀур хьайи f.sif. xarab olmuş, korlanmış, pozulmuş; цуру хьайи f
zərf təfsilatla, müfəssəl surətdə, təfsilən; olduğu kimi, düz, doğru.
хьайиди хьана olan oldu; гзаф кӀан хьайиди тӀимилдакайни хкатда. Ata. sözü çox istəyən azdan da olar; * я абатхийир хьайиди bax абатхийир; я кӀвал къе
olanda; чубанар гзаф хьайила, хиперик жанавур акатда. Ata. sözü çoban çox olanda qoyunu qurd yeyər.
къунши хъсан хьайитӀа, буьркьуь рушни гъуьлуьз фида. Ata. sözü qonşu qonşu olsa, kor qız ərə gedər.
аскӀан ламрал гьим хьайитӀани акьахда. Ata. sözü alçq eşşəyə kim olsa minər.
dial. anat. almacıq sümüyü.
dial. çox nazik (incə) sap.
1. oldu, bəsdir, kifayətdir, yetər; 2. keçm. zam.: bax хьун; 3. “хьун”-dan f.bağl. хьана алатай olub keçmiş, olmuş, olub bitmiş, baş vermiş, bitmiş; o
(хьра, хьра, хьрар) 1. xüs. içində yayma çörək, qutab, qovurğa və s. bişirmək üçün istifadə edilən soba növü; xərək (məh
(-ди, -да) kif; хьахь ягъун kif atmaq, kiflənmək; * хьахьади кьун çirklənmək, kirlənmək, çirklə örtülmək
dial. bax буьвел.
(хьиле, хьиле, хьилер) 1. ox; ягъай хьел кьулухъ элкъведач. Ata. sözü atılan ox geri qayıtmaz; хьилев ягъун oxla vurmaq, oxlamaq; 2
ox-yay, ox-kaman (silah).
oxdan, oxqabı (bax хьел 1).