zərf 1. gün uzunu, bütün günü; gün boyunca; 2. gündə, hər gün.
zərf gecə-gündüz, daim, həmişə; gecəli-gündüzlü.
uğur; səadət, xoşbəxtlik; müvəffəqiyyət, nailiyyət, qələbə; * югъур хьуй! uğur(lar) olsun! uğurlu olsun!
(-аз, -ана, юзуз) f. 1. tərpənmək; qımılda(n)maq; hərəkət etmək; юзамир! əmr şəklində: tərpənmə! qımıldanma!; 2
(-из, -на, -а) f. 1. tərpətmək, qımıldatmaq; hərəkətə gətirmək, hərəkət etdirmək; кьил юзурун başını tərpətmək; 2
zərf gündüz, gündüz ikən; юкъуз ша gündüz gəl; * гьар (ю)къуз hər gün, gündə, mütəmadiyən; gündə bir, tez-tez; са (ю)къуз a) bir gün, bir vaxt, bir də
(-ва, -ва, -вар) 1. bel; шуькӀуь юкь incə (nazik) bel; юкьвал кьван belə qədər, qurşağacan; yarıyacan; 2
1. orta; юкьван школа orta məktəb; юкьван буйдин ortaboy(lu); 2. ortancıl; юкьван стха ortancıl qardaş; 3
(-уни, -уна, -вар) 1. arşın; вад юкӀ агъ beş arşın ağ (məc. «kəfən» mənasında); 2. metr; * жуван юкӀуналди алцумун öz arşını ilə ölçmək, bir şeyi öz ş
юкӀвар-чипӀер ягъун a) ölçüb-biçmək; b) məc. bax юкӀ (юкӀ ягъун) b).
(-ди, -да, -ар) 1. yoldaş; dost, rəfiq; рекьин юлдаш yol yoldaşı; юлдаш галаз хьайила рехъ алатда. Ata
yoldaşlıq; dostluq; юлдашвал авун yoldaşlıq etmək.
(-ди, -да, -ар) yumor, məzhəkə.
(-ади, -ада, -ар) leysan, bərk yağış, selləmə yağış; юргъ къун (юргъ акатун) leysan yağmaq, güclü (selləmə) yağış yağmaq
yorğa; yorğa yeriş; yorğa at; юргъа балкӀандини кул кяда. Ata. sözü yorğa at da hərdən büdrər; юргъада фин a) yorğa yerişlə yerimək, yorğalamaq; b) mə
yorğalıq (yorğa yeriyən atın halı).
hüquqşünas, hüquqçu.
hüqüqşünasın işi, peşəsi, ixtisası.
(-уни, -уна, -ар) şüvül; uzun, düz ağac; * юрк хьтинди məc. uzundraz, arıq (adam).
1. yort, yortma, löhrəm yeriş; юрт квай балкӀан löhrəm at; 2. юрта yurtav (məh.), at yerişinin bir növü; юрта фин a) yort getmək, yortmaq; b) sürətlə,
(-уни, -уна, -ар) anat. kürək; юрфун(ин) kürək -i [-ı]; юрфун тӀал kürək ağrısı.
bax йирф².
(-ди, -да, -ар) 1. bud; вечрен ютур toyuq budu; 2. ютурдин bud -i [-ı]; ютурдин як bud əti; ютурдин кӀараб bud sümüyü
o birisi gün(də) (bir gün ötürərək); пака ваъ, юцукъуз sabah yox, o birisi gün.
(япу, япа, япар) 1. anat. qulaq (eşitmə orqanı); япун qulaq -i [-ı]; япун тӀал qulaq ağrısı; 2. qulaqcıq, qulaq; япар алай бармак qulaqlı papaq; 3
tayqulaq(lı), qulağıkəsik; ябатӀай лам tayqulaq eşşək.
(-ди, -да, -яр) 1. yabı, alaşa; 2. məc. uzunqulaq, eşşək, qanmaz (söyüş).
1. yabılıq; 2. məc. eşşəklik, qanmazlıq, anlamazlıq, kobudluq, heyvanlıq.
1. vulq. yava, əxlaqı pozuq, pozğun, əxlaqsız; ява кас yava adam; 2. dan. sırtıq, arsız, həyasız, yalaq, yava danışan, ağzıpərtöv; ява хьун f
1. əxlaqsızlıq, əxlaqsız hərəkət; əxlaq pozğunluğu; 2. yavalıq, ədəbsizlik, heyvərəlik.
(-ди, -да, -ар) 1. əlindən iş gəlməyən, əfəl, maymaq, aciz-avara, ağzıaçıq, diqqətsiz (adam); 2. dan
1. boş-bikar gəzmə, heç bir iş görməmə, veyllənmə, avara gəzmə; 2. heç bir şeyə yaramama, əlindən iş gəlməmə, əfəllik, maymaqlıq, ağzıaçıqlıq, diqqəts
zərf boş-boş, işsiz-gücsüz, heç bir iş görmədən, veyil-veyil.
1. yavan; яван фу yavan (yavanlıqsız) çörək; яван як yavan (yağsız) ət; яван чил yavan torpaq; 2. məc
хьун f. 1. yavanlaşmaq, zəifləmək, gücdən düşmək (torpaq); 2. dan. bitmək, tükənmək, tamamilə işlənib qurtarmaq (yavanlıq haqqında)
(-из, -на, -а) f. dan. 1. qayğısızlıq üzündən torpağın gücdən düşməsinə, yavanlaşmasına səbəb olmaq; 2
1. yavansızlıq, yavanlığın olmadığı hal; 2. gübrəsizlik, gücsüzlük (torpaq haqqında); 3. yağsızlıq (xörək, ət haqqında)
zərf yavan, yavana, yavan-yavan, yavanlıqsız.
bax явандаказ.
zərf yavaş, asta; sakit; яваш рахун yavaş danışmaq; яваш! əmr şəkl.: yavaş! sakit! sakit olun! səs salmayın! tələsməyin!
хьун f. 1. yavaş olmaq, yavaşlanmaq, yavaşımaq, zəifləmək, azalmaq, sakitləşmək; гар яваш хьана külək yavaşıdı; 2
zərf yavaş-yavaş, asta-asta, sakit-sakit, zəif-zəif; ağır-ağır, aramla, tədriclə; яваш-яваш фидайди яргъаз акъатда