MÜRCİİLƏR
inancı insan əməllərindən ayıran dini təlimin ardıcıllarıdırlar.
Mürciilərə görə insanın gördüyü əməllər və qazandığı günahlar, onun inancı ilə bağlı deyildir. Onlara görə pis əməllərin görülməsi heç kəsin inancını əskiltmədiyi kimi, yaxşı işlərin görülməsi də imanı artırmır. İnanc varsa var, yoxdursa yoxdur. Görülən işlərlə onun heç bir əlaqəsinin olmadığını müdafiə edirdilər. Buna görə də, fiqh elmi onlar üçün heç bir əhəmiyyət kəsb etmirdi.