məşvərətçi
məşvərətçi
1. is. Məsləhətçi, məsləhət verən. [Sərdar Zaman:] O, dostlarını hələlik məşvərətçi sifətilə öz yanında saxlamış( dır)… A
Полностью »I прил. консультативный, совещательный (участвующий в обсуждении, но не имеющий решающего голоса). Məşvərətçi orqan консультативный орган, məşvərətçi
Полностью »мешверачи (1. сущ. меслятчи, меслят гудайди; 2. прил. са кардин патахъай фикир лугьуз жедай, анжах къарар акъуддай ихтияр авачир (мес
Полностью »is. consultant m, -e f ; ~ komitə comité m consultatif ; ~ səs voix f consultative
Полностью »