məhəlçilik
məhəlçilik
сущ. 1. кил. yerliçilik; 2. вичин кхьинра, эсерра чкадин гафар кӀвалахаруниз авай майилвал.
Полностью »is. 1. bax yerliçilik. 2. Öz yazılarında, əsərlərində yerli sözlər işlətmə meyli. Bədii əsərlərdə məhəlçiliyə yol verməməli
Полностью »