OUTBRAVE

v 1. irad və hücumlara hünərlə sinə gərmək; bir şeyə qarşı cəsarətlə müqavimət göstərmək; 2. üstün gəlmək, kölgədə qoymaq; The charming bride outbraved all Füsunkar gəlin gözəllikdə hamını kölgədə qoydu

OUTBOUND
OUTBREAK
банду́ра вини́ще выпеча́тывание приглаше́ние реа́льно стара́тельный стяжа́ться тонкопряде́ние вбу́хать ока́пываться полугоди́чный прия́тно флюга́рка графа громада actuation autos-da-fe hippodrome papillule predatory sanitary televise алжирец такси универсиада