own1
n mülkiyyət; mənsubiyyət
own2
adj 1. öz, şəxsi, özünün; She makes all her own bread O özü özünə çörək qazanır; He is his own man O özünün ağasıdır; 2. orijinal, şəxsi, özünə məxsus olan; It was my own idea Bu mənim şəxsi / öz fikrim idi; 3. doğma; He is my own brother O mənim doğma qardaşımdır;
◊ on one’s ~ d.d. müstəqil, sərbəst, sərbəstcəsinə; to come into one’s ~ əməllərinə görə qiymətləndirilmək, istədiyinə nail olmaq, tanınmaq; to hold one’s ~ öz ləyaqətini saxlamaq
own3
v 1. sahib olmaq; to ~ lands torpağa sahib olmaq; 2. tanımaq; boynuna almaq, etiraf etmək; özününkü kimi qəbul etmək; to ~ to the theft oğurluğu boynuna almaq; She always owns her faults O hər zaman öz səhvlərini boynuna alır / etiraf edir;
◊ to ~ up d.d. 1) açıq etiraf etmək; 2) sözsüz tabe olmaq / boyun əymək / itaət etmək