protist

İbtidailər və ya birhüceyrəlilər (q.yun. πρώτιστος "ən birinci, ilkin" və ya ən sadə) — nüvəlilərin heyvanlara aid olan heterogen qrupu. Birhüceyrəli heyvanların va ya ibtidailərin bədəni bir hüceyrədən ibarətdir. Bu heyvanlar bütün həyat proseslərinə – qidalanma, ifrazat, tənəffüs, qıcıqlanma, çoxalma, hərəkət, mühitə uyğunlaşma və s. malikdir, qeyri-cinsiyyətli və cinsiyyətli yolla çoxalırlar. Əksəriyyətı sista əmələ gətirir. Birhüceyrəlilər şirin sularda dəniz və okeanlarda, rütubətli torpaqda, insan və heyvan orqanizmində yaşayır. Qidalanma tərzinə görə ibtidailərin böyük əksəriyyəti heterotrofdur. Onlar əsasən torpaqda yaşayan mikroorqanizmlərlə (bakteriyalar, yosunlar, göbələklərin sporları) qidalanır. Onlar arasında bitki qalıqlarının həll olmuş üzvi maddələri ilə qidalanan saprofitlər də (qamçılılar) vardır.

Protistologiya — ibtidailərin tədqiqatına həsr olunmuş biologiya bölməsi. İbtidailərin tədqiqi XVII əsrdə başlamışdır. Əvvəlcə Antoni van Levenqukun ixtira etdiyi mikroskopda müşahidə edildi. 1786-cı ildə Danimarkalı zooloq Otto Frederik Müller 370-dən çox mikroorqanizm növünün təsvirini nəşr etdi. XVII əsrdə və XIX əsrin əvvəllərində protistin birhüceyrəli quruluşu aydın deyildi. Xristian Erenberq mikroskopik olmasına baxmayaraq, orqanlara sahib kompleks orqanizmlər olduğuna inanırdı. Protistin birhüceyrəli təbiəti ilk dəfə K. Siebold tərəfindən təsvir edilmişdir. Bu fikirlər O. Bütschli tərəfindən hazırlanmışdır. Protistologiya, XIX əsrin sonunda, əsasən "ibtidailər" adını (ilk) elmi dövriyyəyə salan Ernst Hekkelin səyləri sayəsində ayrı bir intizam olaraq ortaya çıxdı. Mikroskopik texnologiyanın inkişafı ilə (ilk növbədə işıq mikroskopunun təkmilləşdirilməsi və faz kontrastlı qoşmaların yaradılması ilə, sonra elektron mikroskopunun inkişafı ilə) və molekulyar biologiya və genomika metodları ilə əlaqəli əhəmiyyətli bir inkişaf əldə etdi.