кил. pıç-pıç.
I нареч. шёпотом. Pıçapıç danışırdılar они говорили шёпотом II сущ. шёпот (беспрерывный). Pıçapıç başlandı начался шёпот
bax pıç-pıç. Şəhərdə bir pıçapıç düşdü ki, day Allah göstərməsin. “Koroğlu”