qaniçən
qaniçən
sif. Zalım, qəddar, rəhmsiz, vəhşi. Simaca kafir, qaniçən, talançı və cəsur olan bu tayfa [hun tayfası] … hədsiz zülmlər etmişlər
Полностью »I прил. 1. кровожадный. Qaniçən faşistlər кровожадные фашисты 2. паразитический. Qaniçən ünsürlər паразитические элементы II сущ
Полностью »I. i. blood-sucker, parasite; extortioner, vampire II. s. blood-thirsty; bloodminded
Полностью »прил. къансар, иви хъвадай, ивидихъ къаних, залум, регьимсуз, мергьяметсуз, инсафсуз, вагьши; // сущ
Полностью »QANİÇƏN – RƏHMLİ Daşqəlbli qaniçən qazaqlar... zavallı işçiləri bacardıqca qılıncdan keçirirdilər (S
Полностью »