qarıltı
сущ. къагъ, къвя, пехърен ван.
is. croassement m
i. caw; qarğa ~sı caw of a crow
is. Qarğanın çıxardığı səs, qarıldaması. [Qarğa] ağacda adam görüb … elə qarıltı saldı ki, bir-iki dəqiqənin ərzində meşənin qarğalarını yuvasının baş
карканье