глаг. совм. каркать:
1. издавать крик (о птицах)
2. кричать, шуметь (о людях). Hamınız qarıldaşmayın не кричите все вместе (сразу хором)
сущ. вирида санал къагъ авун, ван-ванце ттуна къвя-къвя авун, ван кутун, гьараюн (гзаф пехъери санал)
Полностью »f. Hamısı birdən qarıldamaq, hərə öz yerindən qar-qar etmək, səs salmaq. Qarğalar qarıldaşıb yem axtarırlar
Полностью »