sif. encroûté, -e ; ~ torpaq terre f encroûtée
qasnaqlı
прил. ккар алай, ккар кьур (хер).
s. (i.s.) with hoops; (i.s.) having hoops
qabıqlı — közlü
прил. с коркой, корковый. Qasnaqlı torpaq почва, покрытая коркой, qasnaqlı qat корковый слой
sif. Üzündə qasnaq olan, qasnaq bağlamış