sif. məh. İnamsız, etiqadsız, inanmayan, etibarsız
прил. диал. 1. бессовестный, несправедливый 2. нечестный, бесчестный
прил. нугъ. инам авачир, чӀалахъ тушир, ихтибарсуз.
İşi səliqə-sahmanla yerinə yetirməyən adamlara qıldıqsız adam deyirlər. Bu, qılıqsız sözünün təhrif olunmuş formasıdır və mənaca dəyişikliyə uğrayıb