RAXİT

I
сущ. рахит (детская болезнь, характеризующаяся дефектами в развитии костей вследствие нарушения минерального обмена в организме)
II
прил. рахитический, рахитичный. Raxit uşaq рахитичный ребёнок
RAHLATMAQ
RAXİTİK
OBASTAN VİKİ
Raxit
Raxit (ing. rickets) – osteomalyasiyada olduğu kimi sümük və qığırdağın mineralizasiyasının qazanılmış və ya anadangəlmə səbəbdən pozulması və qeyri-mineral sümük matriksin (osteoid) toplanması baş verir. OP-dən fərqli olaraq mineral sümüyün sümük matriksinə nisbəti enir. Epifizlərin bağlanmasına qədərki dövrdə yaranan patologiyadır və bu böyüklərin osteomalyasiyasına uyğundur. Etioloji səbəblər (Vit D defisiti və ya rezistentliyi, və ya parathormonla bağlı olmayan fosfatların böyrəklərdə mübadiləsinin pozulması). Klinika: sümüklərdə ağrı və deformasiya, proksimal əzələrdə zəiflik, "ördək" yerişi, boyun ləngiməsi, hipotoniya, apatiya, normal əzələ fermentləri.

Значение слова в других словарях

диалоги́ческий испи́ливать нера́звитый определи́ться преднамерева́ться чужеплеме́нник бамбу́ковый индо́лог кага́л канцеляри́стка кругло нелёгкая несёт несуществу́ющий рассе́яться толсто́вщина черпать frosty outstay pilot-navigator sexualize spoken victimization колотье отходить страдательный